အေပၚထပ္ ေအာက္ထပ္

(၁)

” သမီးေရ .....သမီး သီရိ”

သီရိ ေခါင္းျပဴၾကည့္လိုက္ေတာ့  အသံရွင္က ေအာက္ထပ္တိုက္ခန္းက အျငိမ္းစား ေက်ာင္းဆရာၾကီးျဖစ္ေနသည္။

”ေၾသာ္- ေအာက္ထပ္က အန္ကယ္ၾကီးပါလား၊ ေျပာ -အန္ကယ္”

” ေနာက္ေဖးခန္းမွာ - သမီးတို႕ အေပၚထပ္က ေရေတြ စိမ္႕႕လာလို႕ကြဲ႕” 

” ဟုတ္လား- စစ္ၾကည့္လိုက္မယ္ေနာ္ အန္ကယ္”

” ေအး  ေအး ျမန္ျမန္ေလးေနာ္ - အန္ကယ္တို႕ မီးဖိုေခ်ာင္ စိုရႊဲေနျပီ....”

 သီရိက  ေလးလႊာတိုက္ခန္းကို ျပီးခဲ့တဲ့တစ္ပါတ္ကမွ အိမ္တက္လာျခင္းျဖစ္သည္။  အိမ္ရွင္က ငွားတုန္းကေတာ့ အသစ္စက္စက္ တိုက္ခန္းပါ၊ ဘာမွျပင္စရာမလိုဘူး - တဲ့။  ဒါေပမဲ့ ေငြ တစ္ေသာင္း ႏွစ္ေသာင္းနဲ႕ အိမ္ရွင္ကို မေျပာခ်င္ေတာ့ပါ။ ေရစိမ့္သည့္ေနရာကို လက္သမား အျမန္ေခၚျပီး ဖာေထးရျပန္သည္။  ဘာပဲေျပာေျပာ ေအာက္ထပ္က ပင္စင္စား အဖိုးၾကီးကေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာ သြားမွာေသခ်ာသည္။ သီရိကေတာ့ သက္ျပင္းေလးကို မ်ွင္းမ်ွင္းခ်လိုက္မိသည္။

(၂)

”ေ၀ါ .....ေ၀ါ .....ေ၀ါ”

”ဟြန္း နံလိုက္တာ”

အေပၚထပ္က ေရဆိုးေတြက ပိုက္ေပါက္ထဲမွ ဒရေဟာက်လာသည္႕အသံႏွင့္ ပုပ္အဲ့အဲ့အနံ႕ ေၾကာင့္ အိပ္ယာထဲမွ ေခါင္းေထာင္ကာ နားစြင့္မိသည္။

”ဘယ္အခန္းကလည္းမသိဘူး၊ အို -ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မနက္ျဖန္ ပိုက္ဆက္သမားေခၚျပီး  ျပင္လိုက္တာပဲ ေအးပါတယ္ေလ”

ေလးလႊာမွ ဒီေအာက္ဆံုးထပ္ကေလးကို ေျပာင္းလာတာ မၾကာေသး၊ အေပၚထပ္ေရပိုက္က ေရဆိုးေတြထြက္က်တဲ့အျဖစ္။ ပိုက္က ေျခာက္ထပ္လံုးကို သြယ္တန္းထားတာမို႕ လူတစ္ရပ္စာေလာက္မွာ ေပါက္ေနတာကို အားလံုး၀ိုင္းေျဖရွင္းသင့္သည္ထင္သည္။  တိုက္မွဴးကို ေျပာထားတာ သံုးရက္ရိွေပမဲ့ ဘာမွမထူးျခား။ ကိုယ္ထူမွ ကိုယ္ထရေတာ့မည္ဟု သီရိထင္သည္။  ေအာက္ထပ္မွာေနေတာ့လည္း မလြယ္ပါလား။ 

(၃)

မီးေရာင္မိွန္ျပျပေအာက္မွာ သီရိ စာအုပ္ေတြကို အဓိပၼါယ္မဲ့ လွန္ေလ်ာေနမိသည္။ စာအုပ္ၾကားက ျဖတ္ကနဲ က်လာတဲ့ ၀ါက်င့္က်င့္  စာအိတ္ကေလး ႏွစ္လံုးက သီရိကို ေလွာင္ျပံဳးျပံဳးျပေနေလသည္။  အၾကိမ္ၾကိမ္ ဖတ္ထားျပီးသားမို႕  ဖြင့္ၾကည့္ရန္မလိုဘဲ အလြတ္ရေနတဲ့ အထဲက စာသားေတြ......။

သီရိ

ေမာင္စာေရးလိုက္တယ္... ေမာင့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါလို႕မေတာင္းဆိုခ်င္ပါဘူး...

ခိုင္က သူမွားပါတယ္လို႕  ေမာင့္ကို ေတာင္းပန္လာတယ္...

တကယ္ေတာ့ ခ်စ္ဦးသူ ဆိုတဲ့အသိနဲ႕ ေမာင္ သူ႕ကို ပစ္ပစ္ခါခါ မေျပာရက္ဘူး.....

သီရိက လူၾကီးဆန္တယ္၊ ေမာင့္အေပၚနားလည္တယ္....တို႕ႏွစ္ေယာက္ အေတြ႕ေနာက္က်ေလျခင္းကြယ္...။

ခိုင္္က စိတ္ၾကီးတယ္။ သူ တခုခုျဖစ္သြားရင္ ေမာင့္ ကိုယ္ေမာင္ တစ္သက္လံုး အျပစ္ကင္းေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး....။  ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ႕ကိုေမာင္ ခြင့္လႊတ္ဖို႕နဲ႕  လက္တြဲဖို႕ သေဘာတူလိုက္တယ္...။

သီရိရယ္ .... ၀မ္းနည္းစြာနဲ႕ ႏွဳတ္ဆက္ပါရေစ...။

တစ္ခါက

ေမာင္

၂၊၂၊၂၀၀၄

မမသီ

ေဇာ္ မညာခ်င္ေတာ့ဘူး။  မမသီဆီကဖုန္းလာတိုင္း အျပစ္ရိွတဲ့စိတ္နဲ႕  အရမ္းခံစားရတယ္။

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ ေဇာ္ ထပ္ေတြ႕တယ္။  ဒီႏီုင္ငံမွာ အထီးက်န္လို႕ တြဲမိတာ ေဇာ့္အျပစ္ပါ.....။

အတည္မၾကံရြယ္ခဲ့ေပမဲ့ ခုေတာ့ မလူးသာ မလြန္႕သာတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္ေနခဲ့ျပီ။

ေဇာ္ လက္ထပ္ရေတာ့မယ္။ အို- ေဇာ့္ကို အသစ္ ရွာတဲ့ေကာင္ဆိုျပီး အျပစ္ယူလိုက္  မုန္းလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ။

မေမ့ႏိုင္တဲ့ ....ေဇာ္

၁၂၊ ၅၊ ၂၀၀၈

အခ်စ္ဆိုေသာ ဆင္ၾကီးကို ကေယာင္ကတမ္း စမ္းသပ္လိုက္တဲ့ မ်က္မျမင္ပုဏၰားမေလး သီရိကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ အထပ္ေတြအမ်ားၾကီးပါတဲ့ ကန္ထရိုက္တိုက္ၾကီးပဲလို႕  သံုးသပ္မိခဲ့ေလသည္။

(၄)

အပ်ိဴၾကီး-အေဖၚမရွာေသးဘူးလား လို႕  ခ်စ္ခင္စြာ စပ္စုလာသူ အေပါင္းအသင္းေတြကို ” သီရိ - ကန္ထရိုက္တိုက္ဆိုရင္ ဘယ္အထပ္ျဖစ္ျဖစ္ မေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး ” လို႕ အျမဲ ျပန္ေျဖျ်ဖစ္ေနသည္။  သူတို႕အားလံုးက နားမလည္ႏိုင္တဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႕  တုန္႕ျပန္လာၾကသည္။  တကယ္ေတာ့ ဒီစကားလံုးေတြရဲ့ အနက္အဓိပၼါယ္ကို သီရိ တစ္ေယာက္သာ နားလည္ႏိုင္သည္ေလ .....။

မိုးစက္ပြင့္
photo credit:  fotosearch.com