Wednesday 25 August 2010

သူငယ္ခ်င္း (၁)


လူတိုင္းလိုပဲ ကိုယ့္ရဲ့ ဘ၀မွာ ကိုယ္ကခင္ျပီး ကိုယ့္ကိုခင္တဲ့  သူငယ္ခ်င္းေတြ ကေတာ့ အမ်ားၾကီးရိွခဲ့တာေပါ့ ။သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဴ႕ နဲ႕  ထူးထူးျခားျခား အမွတ္ရစရာ အျဖစ္အပ်က္ေလးမ်ားကို မ်ွေ၀ခ်င္လို႕ပါ။

T ဆိုတဲ့ တကၠသိုလ္က သူငယ္ခ်င္းေလး...  မ်က္မွန္ထူထူ၊ စိတ္ထားျဖဴျဖဴ။     Tေရ ...  နင္ ကေလးဆန္ျပီး အပ်င္းၾကီးတာေတာ့  ငါဘယ္သူ႕ကိုမွ ေျပာမျပေတာ့ဘူးေနာ္..။  တို႕ႏွစ္ေယာက္  တူညီတာက အေ၀းၾကည့္ မ်က္မွန္ပါ၀ါ ထူထူၾကီးေတြတပ္ရတာ ..... ေနာက္ျပီး ေမ့တတ္တာ...။

တေန႕ေတာ့ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ အတန္္းလစ္ျပီး ေျမနီကုန္းရံုမွာ ကုလားကားအသစ္တင္တာနဲ႕ သြားၾကည့္ၾကတယ္။  အဲ- တို႕ႏွစ္ေယာက္က ကုလားကားၾကိဳက္တာလည္း တူတယ္။   ရံုထဲေရာက္ေတာ့မွ  - “အဲေတာ့- ဒုကၡ၊ ငါ ....ငါ  မ်က္မွန္ပါမလာဘူး”.. (ကိုယ့္အသံ) ။  ေကာင္းတယ္- နင့္ဟာနင္ လွခ်င္ျပီး မ်က္မွန္ခ်ြတ္ထားတာကိုး”   - သူ႕အသံ။  “ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ” - ကိုယ့္အသံက ယိုင္ေနျပီ၊ ၾကည့္ခ်င္လြန္းလို႕  အတန္းေတာင္ ဖ်က္လာတာေနာ္...။ တေယာက္က ၾကည့္ျပီး တေယာက္က ထိုင္ေနလို႕လည္းမေကာင္း၊ ႏွစ္ေယာက္လံုး ထ ျပန္လို႕လဲ မျဖစ္။   “ကဲ- ဘာမွလုပ္မေနနဲ႕ ၊ ငါတို႕ တေယာက္တလဲ မ်က္မွန္တပ္ ၾကည့္ၾကတာေပါ့”။   ဒါလဲ မဆိုးပါဘူး လို႕  ေတြးျပီး သူ႕အၾကံကို ေထာက္ခံလိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခပ္တည္တည္နဲ႕   ရုပ္ရွင္ဆက္ထိုင္ၾကည့္ၾကတယ္။

ဇာတ္လမ္း စျပီး ၁၀မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ သူ႕မ်က္မွန္ေလး ကိုယ့္ကို ခ်ြတ္ေပးရွာပါတယ္။ မယ္မင္းၾကီးမ က်မ္းမာခ်မ္းသာပါေစ။  ကိုယ္လဲ အားနာေတာ့ ၅မိနစ္ေလာက္ၾကည့္ျပီး သူ႕ကို ျပန္ေပးလိုက္တယ္။  ေနၾကာေစ့တေျဖာက္ေျဖာက္၀ါးရင္း က်န္တဲ့ အပိုင္းကို မွဳန္တုန္တုန္ ၀ါးတားတားအျမင္နဲ႕   အသံ  (စကားနားမလည္ေပမဲ့ အသံအတက္အက် ေပါ့) ဆက္စပ္ခန္႕မွန္းျပီး ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။  ဒီလိုနဲ႕   သိပ္မၾကာဘူး သူ႕ဆီက မ်က္မွန္ျပန္ေရာက္လာတယ္။  ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ မ်က္မွန္တလက္ အေခါက္ေခါက္ အခါခါ လြန္းျပန္ကူးေနတာ အနားကလူေတြေတာင္  မ်က္ေစ့ေနာက္ေလာက္တယ္။  ဟူး- ေတာ္ပါေသးရဲ့- ရံုထဲမွာ ေမွာင္ေနလို႕...။

ဒါေပမဲ့ ဇါတ္ကားက အလယ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ အရိွန္တက္လာတယ္။  အဆိုအကေတြ၊ ခ်စ္ခန္းၾကိဳက္ခန္းေတြနဲ႕  ေ၀ဆာျမဴးၾကြလာတယ္။  ကိုယ္လဲ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕   သူ႕ကို ေမ့ေနတာေပါ့။ “ဟဲ့..ဟဲ့  မ်က္မွန္ေပးဦးေလ” သူက ေပါင္ကိုပုတ္ျပီး သတိေပးတယ္။  “ေၾသာ္- ေအးေအး ခဏေလး”  အခန္းက ေကာင္းေနတာကိုး။  သူ႕ဆီေရာက္ေတာ့လဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ျပန္မလာဘူး။  “ ဟဲ့ T ေတာ္ေတာ့ေလဟာ၊ ငါၾကည့္ဦးမယ္”။  “ေနပါဦး ဟ”။ ေပးလိုက္ ယူလိုက္။   ဒီလိုနဲ႕   ရုပ္ရွင္တကားသာဆံုးေရာ ၊ ဇာတ္လမ္းရဲ့ အရသာက ဘာမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး။ ရုပ္ရွင္ရံုထဲကထြက္လာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးေတာ့ မ်က္မွန္လုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာရင္း ရယ္ရလြန္းလို႕  အူေတြနာေနတာပါပဲ။  

T ေရ - ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ မ်ွေ၀ျခင္းက ရယ္ရတယ္ေနာ္။ 
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ အဲသလို ေကာင္းတူဆိုးဖက္ တက်က္က်က္ကေလးေတြကို ေခၚတာမို႕လား။
အႏွစ္ ၂၀ေလာက္က ရုပ္ရွင္ကားကို မမွတ္မိေပမဲ့  တို႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားကမ်ွေ၀ခံစားဖူးတဲ့ အရသာနဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳ၊  ခင္မင္မွဳေလးေတြက ႏွလံုးသားထဲမွာ အျမဲ သစ္လြင္ေနမွာ မို႕ေလ........။

မိုးစက္ပြင့္

2 comments:

  1. ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေလး....မ်က္မွန္ပါ၀ါတူလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ႕ေနာ္:):)
    ေက်ာင္းသားဘ၀ကိုလြမ္းမိတယ္

    စူးႏြယ္ေလး

    ReplyDelete
  2. သူငယ္ခ်င္း ဘ၀ေလးက ေပ်ာ္စရာေလးေနာ္................
    (hello)

    ReplyDelete

ပဲ့တင္သံေလးေတြ .......