အညာျမင္ကြင္း

 က်ြန္မခရီးသြားတိုင္း လမ္းကေလးေတြကို ခံစားၾကည့္မိပါတယ္။

ရွမ္းျပည္က ေကြ႕ေကြ႕ေကာက္ေကာက္ ေတာင္ပတ္လမ္းကေလးေတြ၊ ခ်င္းေတာင္က မတ္ေစာက္ျမင့္မားတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးက ထင္းရူးနဲ႕ ခ်ယ္ရီ စီေသာလမ္းကေလးေတြ ကို စြဲလမ္းမိသလို  ဒီအညာေျမရဲ့ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း အရိပ္ေ၀ေသာ အစိမ္းေရာင္လမ္းကေလးေတြကို ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မိပါတယ္။

ဒီလမ္းကေလးက ( ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္လမ္းမေဖါက္ခင္အထိ) ျမန္မာျပည္မွာ တဆက္တည္း အေျဖာင့္တန္းဆံုးလမ္းကေလး ျဖစ္ခဲ့တယ္တဲ့။  လမ္းေဘးမွာ က်မၾကိဳက္တဲ့ ေညာင္မုတ္ဆိတ္ ပင္ၾကီးေတြရိွတယ္။ အသက္ ရာေက်ာ္ေနျပီလို႕ ထင္ရတယ္။ ဘယ္သူကမ်ား စိတ္ကူး ေကာင္းေကာင္းနဲ႕စိုက္ခဲ့ပါလိမ့္ေနာ္။  တခ်ိဴ႕ေနရာမွာ ေညာင္မုတ္ဆိတ္ပင္ေတြ လမ္း၀ဲယာမွာ အကိုုင္းခ်င္းယွက္မိုးေနလိုက္တာ ေနေျပာက္မထိုးႏိုင္တဲ့ ျမစိမ္းေရာင္လိွဳဏ္ဂူကေလး လိုျဖစ္ေနတယ္။

 တေခါက္က ေရထားတာ ေညာင္ဦးကေန ေရနံေခ်ာင္း အထိ ၁၂၈ ပင္ရိွတယ္။  တခါတေလ မိုးၾကိဳးပစ္လို႕ ဒါမွမဟုတ္ အိုလြန္းလို႕ လဲက်ေသေနတဲ့ ေညာင္မုတ္ဆိတ္ပင္ေတြကိုေတြ႕ရရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ 

အေပၚပံုေတြက ဘုရားေဟာတဲ့ အနိစၥတရားကို သရုပ္ျပေနသလိုပဲေနာ္.....ေၾသာ္ “အိုျခင္း၊နာျခင္း၊ ေသျခင္း”  ဒီလမ္းကေလးမွာ ရွဳတတ္ရင္ တရားရတာပ....။

 ဒါကေတာ့ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းနားက ေဂြးခ်ိဴဆိုတဲ့ရြာကေလးရဲ့ ရွဳခင္းပါ။  ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႕  မင္းသမီး သိဂီၤထြန္း တို႕  “ပန္းျမိဳင္လယ္က ဥယ်ာဥ္မွဴး” ရုပ္ရွင္ရိုက္ခဲ့တဲ့ ရိုက္ကြင္းေနရာ လို႕ ဆိုပါတယ္။ ေရနည္းခ်ိန္မို႕  ရႊံ႕ေရာင္ထ ေနေပမဲ့ မိုးတြင္းအလယ္ဆို ေရျပင္ေဖြးေဖြးနဲ႕ သိပ္လွပါတယ္။

အားလံုးၾကားဖူးၾကမဲ့   “ေႏြဦးကာလ၊  ျမဴထေသာခါ....... ” အစခ်ီ ၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာရဲ့ ထန္းတက္သမားဖြဲ႕ ကဗ်ာေလးကို   ျမင္ေယာင္မိေစပါတယ္။  သူကအဲဒီလိုအပင္မ်ိဴးတေန႕ကို ၂၀ ကေန အစိတ္ တက္ရပါသတဲ့။

ေဟာ- သူ ထန္းသီးေတြဆီ ေရာက္သြားျပီ။

ဇနီးက ဒီလို ျမဴအိုးေတြကို ျပင္ဆင္ရပါတယ္။

 “တေဆး” နည္းနည္းစီထည့္မွ ထန္းရည္ေကာင္းေကာင္းျဖစ္လာမယ္။  လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ပုဇြန္ဆိတ္ခုန္ေနတဲ့ ပင္က်ရည္ေလး တလီတာေလာက္ ေပးပါေနာ္.........။

အညာျမင္ကြင္းကို တူရြင္းေတာင္ေပၚကျမင္ရတဲ့  ျမကန္အလွနဲ႕   အဆံုးသတ္ပါရေစ....

မိုးစက္ပြင့္