ေျပာပါရေစ “ဖာ” အေၾကာင္း

“ဖာ” ဆိုတာ ထန္းေခါက္ဖာ (အသံထြက္- ဒေဂါက္ဖာ) ကို ေျပာတာပါ။  အညာေဒသ ထြက္ကုန္စစ္စစ္ေပါ့။ နမ္းၾကည့္ရင္ ထန္းရြက္န႕ံကေလးေမႊးတယ္။  ျမန္မာမွဳပစၥည္းကေလးေတြ ျမတ္ႏိုးတတ္သူေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္ကေလးတခုျဖစ္မွာပါ။  

 ေညာင္ဦးကေန ေက်ာက္ပန္းေတာင္းကို ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ကားေမာင္းျပီးတာနဲ႕   သဲေခ်ာင္းကေလးေတြ ေတြ႕ရတယ္။ ဗ်တၱေစ်းတို႕  ဗ်တၱပန္းဆက္လမ္း တို႕  နဲ႕မနီးမေ၀းမွာ ထန္းရည္ေတြ၊ ထန္းလ်က္ေတြ၊ ထန္းေခါက္ဖာေတြ ေရာင္းပါတယ္။  မနက္ပိုင္းဆို ထန္းေရခ်ဴိ (ထေရခ်ိဴ) ၊ညေနပိုင္းဆို ထန္းေရခါး (ထေရခါး) ရပါတယ္။  (အရင့္အရင္ အေခါက္ေတြကေတာ့ မိုးစက္ပြင့္တို႕ အခ်ိန္ရရင္ရသလို sky beer လို႕ေခၚတဲ့ ပင္က်ရည္ ထေရခ်ိဴေလးေတြ ေသာက္ပါတယ္။ မူးလဲမမူးပါဘူး။ ဆီး ၀မ္း ေကာင္းတယ္ ဆိုလားပဲ။  ) ခရီးသည္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ဖို႕အတြက္ ဆိုင္ေရွ႕မွာ ႏြားနဲ႕  ဆီဆံုၾကိတ္ျပေနတယ္။ ဆီဆံုကို ဓါတ္ပံု မရိုက္ခဲ့ရဘူး။

ဖာ ၀ယ္ဖို႕စိတ္ကူးရတာကေတာ့ လမ္းမွာ ထန္းလ်က္ေတြ၊ ဖာေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ကေလးကိုျမင္ျပီး သနပ္ခါးတံုးကေလးေတြ သိမ္းဖို႕ လိုခ်င္လာလို႕ပါ။ အသိတေယာက္က ေျပာဖူးတယ္။ သနပ္ခါးတံုးကို ေသတၱာေတြ၊ ဘီရိုေတြထဲသိမ္းရင္ အေမႊးနံ႕ ျပယ္သတဲ့။ ထန္းေခါက္ဖာထဲမွာထည့္ထားရင္ အျမဲတမ္းေမႊးေမႊးေလး ျဖစ္ေနတယ္တဲ့။  

အရင္ဆံုးေတြ႕ရာဆိုင္မွာ ရပ္ျပီး ေမးလိုက္ေတာ့ - သံုးေထာင္၊ ႏွစ္ေထာင္၊ တစ္ေထာင္ တဲ့။ အၾကီးဆံုးက ကိုးလက္မ ေလာက္ပဲ ရိွမယ္။ ေနာက္ႏွစ္ခုက ေျခာက္လက္မ၊ ေလးလက္မေလာက္ေပါ့။ အ၀တ္အစားထည့္တဲ့ တေပခြဲ ၂ေပဆိုက္ေတြေတာ့ အသံုးနည္းလို႕ ထင္ရဲ့ မေတြ႕ခဲံဘူး။ ကိုယ့္ကို အခ်ဥ္ဖမ္းတာ မၾကိဳက္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ဘာမွ ေျပာမေနေတာ့ဘဲ ထြက္လာခဲ့တယ္။

ကိုယ့္ကားမဟုတ္တဲ့ ကားၾကီးကို ၾကည့္ျပီး အထင္မွားသြားတာျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘိုင့္ ဘိုင္။

ကားဆရာက သူ၀ယ္ေနက်ဆိုင္မွာ ရပ္ေပးပါတယ္။ ေျခာက္ရာ၊ ငါးရာ၊ သံုးရာ တဲ့ ။ 

ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ  တစ္ဆက္၀ယ္ခဲ့တာေပါ့။ 

သူတို႕ကို တခုထဲတခုစီထပ္လိုက္ေတာ့  Russian Dolls ေတြလို ျဖစ္သြားတယ္။ ျမန္မာမွဳလက္ရာေလးေတြဟာ ဒီ့ထက္ပိုျပီး လက္ရာေသသပ္၊ ဆန္းသစ္ ႏိုင္ရင္ေကာင္းမယ္လို႕ မခ်င့္မရဲေတြးမိတယ္။  ကုန္ၾကမ္းေတြရိွပါရက္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံလို ေစ်းကြက္၀င္မထုတ္လုပ္ႏိုင္တာ စိတ္မေကာင္းစရာဘဲ။

သူငယ္ခ်င္းတို႕ လိုခ်င္ရင္လည္း ေျပာေနာ္။ ထန္းေခါက္ဖာကို  Set လိုက္ ပို႕ေပးမယ္.. ..ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္  ကုန္ပေစ..အဟဲ ။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္

မိုးစက္ပြင့္