ျပံဳးေတာ္မူ

ညစ္တဲ့သူ

မစၥတာ ဖရန္႕ခ္ သည္ ဖရက္ႏွင့္ ေဂါက္သီးကစားျပီး ေဂါက္ကြင္းမွ ျပန္လာရာ အိမ္အ၀င္တြင္ ဇနီးသည္က လွမ္းေမးသည္။ “ဒါနဲ႕  ရွင္ အာနီ နဲ႕ ေဂါက္သီးမကစားတာၾကာျပီဆို၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲ”။  ဖရန္႕ခ္က ေမးခြန္းျပန္ထုတ္သည္ “မင္းသာဆိုရင္ က်င္းေပါက္လြဲတိုင္း ဆဲတဲ့သူ၊ အမွတ္ခိုးတဲ့လိမ္တဲ့သူ၊ ေဂါက္ရိုက္တံကို ပစ္ခ်င္ရာပစ္ျပီး ေဘာလံုးကို လိုက္ေရႊ႕ထားတတ္တဲ့သူမ်ိဴးနဲ႕ ကစားမလား”  “ဘယ္ကစားမလဲရွင့္”  “ေအး၊ အာနီလည္း ဘယ္ကစားမလဲကြာ”

ဖားမင္းသားေလး

 စိတ္မႏွံ႕ေသာဖားတေကာင္က ေနာက္တေကာင္ကို ဖံုးဆက္လာသည္။

“ေဟ့- မင္းအေၾကာင္းကို အစအဆံုး သိပ္သိခ်င္ေနတဲ့ မိ္န္းမေခ်ာေလးတေယာက္ ရိွတယ္ကြ”

“၀မ္းသာလိုက္တာ သူငယ္ခ်င္းရာ။ ငါသူ႕ကို ဘယ္ပါတီမွာ ေတြ႕ရမလဲ”

“ဟင့္အင္း- ေနာက္တပါတ္ ခႏၼာေဗဒ ခြဲစိတ္ခန္းအတန္းက်မွွ”

စိုက္ရေစ့မယ္

အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ ၀င္စာထြက္စာမ်ားကို ခိုးဖတ္ေလ့ရိွေၾကာင္း အက်ဥ္းသားမ်ားကသိထားသည္။  တေန႕တြင္ ဇနီးသည္က အာလူးကို ဘယ္ေနရာတြင္ စိုက္ရင္ေကာင္းမလဲဟု စာပို႕လာသည္။ သူက ျပန္ေရးလိုက္သည္။ “အခ်စ္ေရ-ဥယ်ာဥ္ေနရာမွာေတာ့ မစိုက္မိေစနဲ႕ေနာ္၊ ငါ ေသနတ္ေတြျမွဳပ္ထားလို႕ပါ” ။ ရက္အနည္းငယ္ၾကာေသာ္ ဇနီးသည္က စာထပ္ေရးသည္။ “ရဲစံုစမ္းေရးမွဴး ေျခာက္ေယာက္ေတာင္လာျပီး ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေနရာလပ္မက်န္မြေနေအာင္ တူးဆြ ရွာေဖြသြားၾကတယ္ရွင့္”။ သူက ျပန္ေရးလိုက္သည္  “အခု မင္း အာလူးစိုက္လို႕ ရျပီေဟ့့”

ေနာင္လာမဲ့အႏွစ္၁၀၀

ထူးခ်ြန္ထက္ျမက္ကေလး အစီအစဥ္အတြက္ ၆ႏွစ္အရြယ္ကေလးငယ္မ်ားကို အင္တာဗ်ဴးေနသည္။  ေနာင္လာမဲ့ အႏွစ္၁၀၀ မွာ ဘာေတြျဖစ္မလဲလို႕ စဥ္းစားခိုင္းရာ ကားပ်ံမ်ား၊ အ့ံမခန္း ကြန္ျပဴတာ စြမ္းေဆာင္ရည္မ်ား၊ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္လာမည့္ ျဂိဳလ္သားမ်ား စသျဖင့္ ေျဖၾကသည္။ ကေလးငယ္ ေရမြန္ အလွည့္တြင္မူ....

ေမး။   ။ ေနာင္လာမဲ့အႏွစ္၁၀၀မွာ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲကြ။

ေျဖ။   ။ ေဖေဖၚ၀ါရီလဟာ အရွည္ဆံုးလ ျဖစ္လာပါမယ္။

ေမး၊   ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ သားရဲ့။

ေျဖ၊   ။ ဆရာမကေျပာတယ္။ ၄ႏွစ္မွာ ေဖေဖၚ၀ါရီလက တရက္တိုးတယ္တဲ့။  ဒီအတိုင္းဆို ေနာင္ႏွစ္တရာမွာ ေဖေဖၚ၀ါရီလဟာ ရက္ေပါင္း ၅၀-၆၀ ေလာက္ ျဖစ္သြားမွာေပါ့။

ျဗဴရိုကရက္ဆိုတာ

ျဗဴရိုကရက္အရာရိွတေယာက္ ျမက္ခင္းမ်ားေပၚတြင္ လမ္းေလ်ွာက္ထြက္ရင္း သိုးေက်ာင္းသား တေယာက္ႏွင့္ေတြ႕သည္။ သူက အေပ်ာ္သေဘာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။  “ေဟ့- မင္းသိုးအုပ္မွာ သိုးဘယ္ႏွစ္ေကာင္ ရိွသလဲဆိုတာ ငါခန္႕မွန္းမယ္၊ ႏိုင္ရင္ သိုးတေကာင္ ေပးေၾကး”။ သိုးေက်ာင္းသားက အတိအက် ခန္႕မွန္းႏိုင္မွာမဟုတ္ဖူးဟု ေတြးကာ သေဘာတူလိုက္သည္။ “ကဲ-၂၈ ေကာင္ကြာ”။ သူခန္႕မွန္းသည္မွာ အတိအက် မွန္ေနသျဖင့္ သိုးေက်ာင္းသား အံ့ၾသသြားသည္။ “ကဲ- ငါ သိုးတေကာင္ ယူလိုက္ေတာ့မယ္” ။ သိုးေက်ာင္းသားက ေအာင့္သက္သက္ျဖင့္ ေပးလိုက္ရသည္။ “ထပ္ေလာင္းမယ္ဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ား ဘာအလုပ္လုပ္သလဲဆိုတာ က်ြန္ေတာ္ခန္႕မွန္းလို႕ မွန္ရင္ ခင္ဗ်ားယူထားတဲ့ သိုးျပန္ေပး”  “ေအး- စိမ္လိုက္”  “ခင္ဗ်ားက ျဗဴရိုကရက္ျဖစ္ရမယ္” ။ သူ အံ့ၾသတၾကီးျဖင့္ ေမးလိုက္သည္ “အဲဒါ မင္းဘယ္လိုလုပ္ သိသလဲကြ”  “ခင္ဗ်ားထမ္းထားတာ သိုးမွမဟုတ္ဘဲ၊ အဲဒါ သိုးထိန္းတဲ့ေခြး”

“တိန္”

ခုတေလာဖတ္လိုက္ရတဲ့ ရီးဒါးဒိုင္ဂ်က္ အေဟာင္းေလး ( ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၉၉၆ ) ထဲက မ်ွေ၀တာပါ။ ၁၅ ႏွစ္ၾကာျပီဆိုေပမဲ့ ေကာင္းေနတာပါပဲ....။ ရယ္ေမာျခင္းဟာ အသက္ရွည္ေစတယ္ဆိုရင္ ျပံဳးတာက အနာကင္းဖို႕ အေထာက္အကူျဖစ္မွာပါေနာ္..........................

မိုးစက္ပြင့္