ဧည့္ဆိုး”ေမာင္”

“ေမာင္”

ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္တဲ့
သန္းေခါင္ေက်ာ္ အခ်ိန္မ်ိဴး

သူ႕ေခၚသံတိုးတိုးေၾကာင့္

လန္႕ျပီးေတာ့ ႏိုးလာခဲ့ .........

အတိတ္ဆိုးေတြ အရိပ္ထိုးေနသလား
မ်က္ရည္စီးသံလား ရြက္ေၾကြညည္းသံလား

ရင္မွာစိုးထိတ္ ဟိုးအေမွာင္ရိပ္က

သူ႕ေျခသံဖြဖြ ၾကားမိရဲ့...။

စံပယ္န႕ံသင္းသင္း

သက္ျပင္းတရိွဳက္
 အျပစ္မကင္းတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္

ရင္မွာေမာဟိုက္  
အိုး......ခက္လိုက္တာကြယ္္ .......

မေခၚပဲလာ မႏွင္ပဲေပ်ာက္

ေၾကာက္စရာ ဧည့္ဆိုး

အိမ္မက္တံခါးကိုဖ်က္ခ်ိဴး

အေမွာင္ကိုအားကိုးျပီးမွ လာတတ္တယ္...။

ဒါေၾကာင့္ေလ...

လူေျခတိတ္ဆိတ္

ညေမွာင္ရိပ္ဆို

အိပ္ေငြ႕မျပယ္တျပယ္

အတိတ္ေမ့ေနခ်င္တယ္ ”ေမာင္”..။