သူက က်မရဲ့ ေမာင္ေလး

ေမာင္ေလးေရ .....

ထပါေတာ့.......

ေရာင္နီ လာမွေပါ့......

အဆိုေတာ္ တင္တင္ျမရဲ့ ကရုဏာသံအျပည့္နဲ႕  ဆိုထားတဲ့ (တေက်ာ့ႏွစ္ေက်ာ့ ေတးကိုသီ) သီခ်င္းေလးကို ၾကားတိုင္း ကိုယ့္ေနရာကို ၀င္ဆိုေနသလို ခံစားရတယ္။  ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်မမွာ တစ္ဦးတည္းေသာ ေမာင္ေလး တေယာက္ ရိွေနလို႕ပါဘဲ။  သူငယ္ငယ္ကလည္း အိပ္ယာထ ပ်င္းရွာသူကေလးပါ။ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းသြားဖို႕ကို  ခ်ိဴခ်ိဴသာသာ ႏွိဳးရာကေန။  ေလသံမာမာ၊ ေနာက္ဆံုး ဆြဲထူ ကိုင္လွဴပ္ျပီးႏိွဴးရတဲ့အထိ သူက အအိပ္မက္ပါတယ္။

အဲဒီေမာင္ကေလး ေမြးကာစက အလိုလို “တဦးတည္းေသာ သမီး” ရာထူးေလ်ွာသြားတဲ့ သံုးႏွစ္သမီး က်မက ေတာ္ေတာ္ေလး မနာလို ျဖစ္ေနခဲ့ဖူးသည္တဲ့။  ဒါနဲ႕ဘဲ လူၾကီးေတြရဲ့ attention ရေအာင္ တရံွဳ႕ရံွဴ႕ ငိုေနတတ္လို႕   အေမက  “ သမီး ၊ ခဏခဏ ငိုရင္ ပါးေရတြန္႕ျပီး မ်က္ႏွာၾကီး ရုပ္ဆိုးတတ္တယ္” လို႕    ေျပာမွ တိတ္ခဲ့တာတဲ့ ။  ေနာက္တာ့  အရုပ္သစ္ ကေလးတခုရသလို သူ႕ကို တခ်ီခ်ီ တေပြ႕ေပြ႕နဲ႕ ေပ်ာ္ေနခဲ့ျပန္သည္။  ဒါေပမဲ့ သူ႕အေပၚ က်မ ဆိုးခဲ့ တာေတြ ရိွပါေသးသည္။  သူ႕မ်က္ေတာင္ ရွည္ရွည္ ေကာ့ေကာ့ေတြကို “မ်က္ေစ့ရွဳပ္တယ္” ဆိုျပီး ညွပ္ပစ္လိုက္လို႕  တံုးတိတိ ျဖစ္သြားျပီး၊ မ်က္ေတာင္ အသစ္ ျပန္ထြက္လာေတာ့ မေကာ့ေတာ့ဘဲ စင္းစင္းၾကီးေတြ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္လို႕  အေမက ျပန္ေျပာျပေလသည္။

 သူေလးႏွစ္၊ ကိုယ္ ခုႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္ကစျပီး က်မ ဆယ္ႏွစ္၊ ဆဲ့တစ္ႏွစ္ေလာက္အထိ တူတူေဆာ့ပါတယ္။ ကစားပြဲေတြမွာ က်မက ဦးေဆာင္သူျဖစ္ေလေတာ့ သူက မိန္းကေလး ကစားနည္းေတြ လိုက္ေဆာ့ရ ပါတယ္။   က်မတို႕  သူငယ္ခ်င္းတသို္က္ ကတိုင္းခုန္တိုင္း ေဆာ႕ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေစ်းေရာင္းတမ္းကစားရင္ျဖစ္ျဖစ္ သူ ပါပါတယ္။ က်မက ဆရာ၀န္လုပ္ရင္ သူက လူနာလုပ္ရျပီး ၀ါးတံခ်ြန္ခ်ြန္ေလးနဲ႕ ေဆးထိုးခံရတယ္။ အေမ့စကပ္ဖ္ ေခါင္းစည္းပု၀ါေတြစည္းျပီး အလွျပင္ေပးရင္လည္း (အတူေဆာ့ခ်င္လြန္းလို႕) သူက ခံပါတယ္။  ေခၚလိုက္ရင္ မိန္းကေလးလို ”ရွင္” ထူးခိုင္းပါတယ္။ စကားကို “ညည္း” “က်ဴပ္” နဲ႕  ေျပာခဲ့ပါတယ္။ (ေတာ္ေသးတာေပါ့ ......  က်မေၾကာင့္ သူ ေဂး ျဖစ္ မသြားခဲ့တာ)   ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူနဲ႕  ညီအကို ေတာ္ခ်င္လာျပန္တဲ့ က်မက  “က်ြန္ေတာ္” “ခင္ဗ်ား” နဲ႕  သူ႕ကို ေျပာျပန္ ပါတယ္။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ “ဟိတ္ေကာင္ .....ေရ” လို႕  ေခၚၾကပါေသးတယ္။  အသက္ တဆဲ့ေလး၊ငါးႏွစ္ေလာက္ေရာက္မွ  “ေမာင္ေလး” “မမၾကီး” ဆိုျပီး  ပံုမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။  က်မတို႕က အဲဒီလို ခြတီးခြက် ေမာင္ႏွမပါ။

သူက အေဆာ့မက္လြန္းသူပါ။   ေျပးရင္းလႊားရင္း သူ႕ေျခဖ၀ါး ၀ါးေၾကာရွျပီး ဟက္တက္ကြဲသြားေတာ့ ခ်ဴပ္ရိုးေျခာက္ခ်က္ေလာက္ ခ်ဴပ္ရပါတယ္။  ေျခဖ၀ါးကို အစိမ္းခ်ဴပ္ခ်ဴပ္ေတာ့ နာလြန္းလို႕  ဆရာ၀န္ကို “သူ႕သားသမီး မဟုတ္တိုင္း လုပ္ေနတယ္” ” သူ႕အသား မဟုတ္တိုင္း လုပ္ေနတယ္” နဲ႕  ေျပာရင္း ေအာ္ေအာ္ ငိုလဲငို ဆဲလဲဆဲေနလို႕ အေမက ပါးစပ္ပိတ္ထားရပါသတဲ့။   ေျခဖ၀ါးမေထာက္ႏိုင္တဲ့ သူ႕ကို တလနီးပါး ေလာက္ ကုန္းပိုးျပီး အိမ္သာ ပို႕ေပးခဲ့ရတာက က်မပါ။  အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကေလးကို သူ အမွတ္တရ ျပန္ျပန္ ေျပာတတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ကလြဲျပီး သူ႕အေပၚက်မ သိပ္ ၾကင္ၾကင္နာနာ မလုပ္ခဲ့မိသလိုပါဘဲ။ က်မ အိမ္အျပန္ သူ႕အတြက္ ေက်ာင္းကမုန္႕ကေလးေတြ ၀ယ္၀ယ္သြားခဲ့ဖူးတာက လြဲလို႕ေပါ့။

သူ႕ရဲ့ အားနည္းခ်က္က  စာၾကီးေပၾကီး ဖတ္ဖို႕ ပ်င္းတာ။  ဘာစာအုပ္ဖတ္ဖတ္ သိပ္အိပ္ခ်င္တယ္ ဆိုပဲ။  ျပီးေတာ့ (ငယ္ငယ္တုန္းက ေပါ့ေလ)  ဘယ္အရာ ဘယ္၀ါသနာ ကိုမွ စြဲစြဲျမဲျမဲ မရိွခဲ့ေပ။  အခုပဲ ေရဒီယို ကက္ဆက္ျပင္ သင္တန္းတက္ခ်င္လွခ်ည္ရဲ့ ဆိုျပီး ေျခာက္လ တႏွစ္တက္လိုက္ျပန္တယ္။  အေတာ္အသင့္ တတ္ျပီးတဲ့အခါ ဆရာက အလုပ္သင္၀န္ထမ္းအျဖစ္ ျပန္ေခၚေပမဲ့ အဲဒါ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘဲ ဘက္ထရီအိုး လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းကို စိတ္၀င္စားသြားျပန္ေရာ။  အိမ္မွာ ေရဒီယို ကက္ဆက္ျပင္ ကိရိယာေတြ ေခ်ာင္ထိုးျပီး  ဖားဖိုၾကီးေတြ ခဲတံုးၾကီးေတြ ေနရာယူလာျပန္ေရာ။  ကား၀ပ္ေရွာ့မွာလည္း ၀င္လိုက္ေသးတယ္။ အိမ္မွာဆို သူ႕ပစၥည္းေတြခ်ည္းပဲ။ က်မက အျမင္ကတ္ကတ္နဲ႕  (  စိတ္ေျပာင္းျပီး မိန္းမေတာ့ တေယာက္ျပီး တေယာက္ မယူမိေစနဲ႕  ) လို႕  ေျပာခဲ့ေသးတယ္ ။ေတာ္ပါေသးရဲ့ အခုထိ မိန္းမ တေယာက္ထဲမို႕။

သူ႕ရဲ႕ အားသာခ်က္က လူတိုင္းကို မ်က္ႏွာခ်ိဴခ်ိဴေလးနဲ႕   ရယ္ရႊန္းပတ္ရႊန္း စကားေျပာတတ္တယ္။  (သူက အဖြားေလးေတြ  အေဒၚ အပ်ိဴၾကီးေတြ ရဲ့ အသဲစြဲေပါ့) ။ သူ႕ထက္ အသက္ငယ္သူေတြ၊ ကိုယ့္ထက္ ႏြမ္းပါးသူေတြ အေပၚ ဟန္ၾကီးပန္ၾကီး လုပ္ေလ့မရိွဘူး။  အလုပ္လုပ္ရမွာ မပ်င္းဘူး။  ၾကီးပြားခ်င္စိတ္ ရိွတယ္။  မတရားတာ ကိုေတာ့ သူမုန္းပါတယ္။  သူ႕ရဲ႕  အခ်ိန္ေတြကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ အလဟသ အျဖစ္မခံခဲ့ပါ။  လက္မွဳ၊ စက္မွဳ ပညာေတြကို သင္လြယ္ တတ္လြယ္တယ္။

ေက်ာင္းေနတုန္းက တကၠသိုလ္အေ၀းသင္နဲ႕   ဂ်ီတီအိုင္ကို ျပိဳင္တူတက္ျပီး (တရားမ၀င္) စာေမးပြဲတရက္ထဲ ေအာင္ ေအာင္ေျဖခဲ့သူပါ။  ေက်ာင္းမွာ  သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ ဂ်ီတီအိုင္ ေမးခြန္းေဟာင္းေတြကို အေျဖေတြ တြက္ျပီး၊ ဖေယာင္း ေဖာက္၊ စာအုပ္ထုတ္ေရာင္းခဲ့သလို၊  သူ အခ်ိန္ပိုင္း ၀င္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ဘဓရရံုးရဲ့  အဲဒီေခတ္က ၀န္ထမ္းဂ်ီစီအီး သမစာအုပ္ေတြကို ပစၥည္းထုတ္ေရာင္းျပီး အျမတ္ရွာခဲ့သူပါ။  အေဖအေမက ေငြ ပို႕မေပးႏိုင္လို႕ မဟုတ္ဘဲ သူ႕ဖာသာသူ ေငြရွာခ်င္ ၾကီးပြားခ်င္ လို႕ပါ။

ဘြဲ႕ရေတာ့ သူကုမၼဏီတခုမွာ အလုပ္ရတယ္။  က်မရဲ့ က်ဴတာ လခထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ရတာမို႕  သူ႕၀င္ေငြကို က်မက ကိုင္သံုးရတာပါ။ အဲဒီတုန္းက သူ႕ေက်းဇူးေတြ က်မမွာ ရိွခဲ့ပါတယ္။ သူက အသံုးအစြဲစံနစ္က်ျပီး စိစစ္သေလာက္ က်မက ဆန္႕က်င္ဖက္ပါ။ အ၀တ္အစားမက္တဲ့ က်မမွာ (ေစ်းမၾကီးလွတဲ့) အ၀တ္အစားေတြ အစံုေပါင္းမ်ားစြာ ရိွသေလာက္ ၊ သူမွာက စုစုေပါင္း ဆယ္စံုေတာင္ ျပည့္မယ္မထင္ပါ။ က်မက ၀တ္ခ်င္မိရင္ ေစ်းက၀ယ္လာတဲ့ ပိတ္စတစကို တညလံုး လက္ခ်ဴပ္အပ္နဲ႕ အျပီးခ်ဴပ္ျပီး မနက္ကို ခ်က္ခ်င္း ေကာက္၀တ္တတ္တဲ့အထိ ေပေတသူပါ။  သူကေတာ့ လက္ပတ္နာရီ အေဟာင္းေလးေတာင္ သူငယ္ခ်င္းကို ေပါင္သံုးဖို႕  ခ်ြတ္ေပး တတ္တဲ့သူ။ အေမက လာလည္ရင္း သူ႕အ၀တ္ေသတၱာနဲ႕  က်မအ၀တ္ေသတၱာကို ယွဥ္ၾကည့္ျပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားပါတယ္။

အဲဒီေမာင္ေလးက သူ႕မွတ္စုစာအုပ္ထဲမွာ က်မရဲ့ စာသံေပသံေႏွာျပီး ဆံုးမပံုေတြကို “.........ေန႔က   ...........ဒီလို မမၾကီး ေျပာခဲ့သည္“ ဆိုျပီး တေလးတစား မွတ္ထားတာ ေတြ႕ရေတာ့ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ရသည္။ က်မရဲ့ မခ်က္တတ္ခ်က္တတ္ ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းဟင္းေတြကို မျငီးမျငဴ ၊ အားပါးတရ စားခဲ့တာကလည္း သူပါဘဲ။

အခုေတာ့ သူက ေနေရာင္သာတဲ့ က်ြန္းကေလးတခုမွာ ကိုယ္ပိုင္မိသားစုနဲ႕   ဘ၀ေလွကို က်ြမ္းက်ြမ္း က်င္က်င္ ပဲ့ကိုင္ေနတဲ့ ေအာင္ျမင္သူတေယာက္ ျဖစ္ေနျပီေပါ့။  သူခ်စ္တဲ့ အေဖၚမြန္တေယာက္၊  သိတတ္ လိမၼာတဲ့ ခ်စ္စရာ သမီးကေလးတေယာက္၊ သူရဲ့ ကိုယ္ပြားေလးလို႕ ေျပာႏိုင္တဲ့ သားကေလးတေယာက္နဲ႕   ေပ်ာ္ လို႕။ က်မကလည္း က်မရဲ့ ႏိုင္ငံ ေမွာင္မည္းမည္း ေလးထဲမွာ အလင္းတိုင္ကေလးတတိုင္ ထြန္းညိွရင္း ကိုယ္ေပ်ာ္ရာဘ၀ကို တည္ေဆာက္ ေနခဲ့မိတာေပါ့။  ကိုယ့္ဘ၀နဲ႕ကိုယ္ေတာ့ ေက်နပ္ေနၾကဆဲပါဘဲ။ တခါတခါေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြ  ဂ်ီေတာ့မွာ စကားေျပာမိၾကတယ္။ ငယ္ငယ္က ၾကိဳးစားရုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ ကေလးေတြအေၾကာင္း၊ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းနဲ႕အျပိဳင္ တက္လာတဲ့ ေဘာ္ဒီ၀ိတ္ ေတြအေၾကာင္း၊ က်မ္းမာေရး ဂရုစိုက္ဖို႕ အေၾကာင္း၊ မိဘေတြအေၾကာင္း၊ သူ႕ရဲ့ ကေလးေတြအေၾကာင္း။ တခါတရံလည္း ေဖာ္၀ပ္ေမးလ္ပို႕ရင္း ပါးလ်ားတဲ့  ၾကိဳးကေလးတမ်ွင္ကို  တို႕ထိျဖစ္တယ္။  အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ တခါ ဖုန္းေျပာျဖစ္ၾကတယ္။

မိသားစုအေရးေတြ ဘ၀အေရးေတြ ဟိုဟိုဒီဒီအေရးေတြ မ်ားေျမာင္လွတဲ့ ဘ၀ၾကီးထဲမွာ ဒီေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ အဆက္အသြယ္ေတြ က်ဲပါးသြားတာဟာ က်မရဲ့ အျပစ္လား၊ သူ႕ရဲ့အျပစ္လား၊ ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ့ အျပစ္လား။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္  ဒီကေန႕မွာ က်ေရာက္တဲ့ သူ႕ရဲ့ ေမြးေန႕ကိုေတာ့ က်မ သတိတရနဲ႕  Wish လုပ္လိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္။   ဒါေၾကာင့္ ဒီ ပို႕စ္ေလးနဲ႕ အတူ သူ႕ကို ေမြးေန႕ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္.......

“   Happy Birthday ေမာင္ေလးေရ”  “ေမြးေန႕မွသည္ ေနာင္ ႏွစ္ေပါင္း ရာေက်ာ္သည့္ တိုင္ မိသားစုနဲ႕  ခ်မ္းေျမ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ ႏိုင္ပါေစ၊  မိဘ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႕   ဘာသာ သာသနာအက်ိဴးလည္း သည္ပိုးႏိုင္ပါေစ”  လို႕   ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါရဲ့  .......................

မိုးစက္ပြင့္