တသြင္သြင္စီးေနတဲ့ ျမစ္တစင္းလား
ရပ္နားျခင္း ဘူတာမရိွတဲ့ ရထားတစီးလား
ရပ္နားျခင္း ဘူတာမရိွတဲ့ ရထားတစီးလား
ေနာက္ျပန္မလည္တဲ့ လွည္းတစီးရဲ့ ဘီးလား
မ်ားျပားလွတဲ့ ရူပက အလကၤာေတြ......။
ဒီမွာ
ေသခ်ာတာက
ေသခ်ာတာက
စကၠန္႕ေျခာက္ဆယ္ တမိနစ္
မိနစ္ ေျခာက္ဆယ္ တနာရီ
ရာသီမလပ္
မွန္မွန္ၾကီးလည္ပတ္
ဘယ္သူမွ မရပ္ႏိုင္ဘူး..။
အခ်ိန္ကလည္း သူ႕အလုပ္သူလုပ္
ငါကလည္း ငါ့အလုပ္ငါလုပ္
နံရံေပၚက ျပကၡဒိန္ေတြ တအုပ္ျပီးတအုပ္
အေရးလုပ္ျပီး ျဖဳတ္လို႕ေတာင္မသိမ္းႏိုင္ခဲ့....။
ဒီလိုနဲ႕ဘဲ
အူ၀ဲဆိုတဲ့အခ်ိန္ကစ
အတၱရထား
ေန႕ညမနား စုန္ဆန္သြားေနရလို႕
ဘ၀သံလမ္းမ်ားေတာင္ ပါးလ်ားလာခဲ့ေပါ့...။
ဓါးသြားေပၚက ပ်ားရည္စက္
လ်ွာနဲ႕ လ်က္လို႕ ေကာင္းေနတုန္း
(ျဗဳန္းဆို)
နားသယ္စက ဆံျဖဴတပင္
ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္ရ
“ေတာက္” ..သေရာ္သလိုအျပံဳးနဲ႕
ဒင္း မုန္းစရာေကာင္းလွခ်ည္ရဲ့
ဒင္း မုန္းစရာေကာင္းလွခ်ည္ရဲ့
မရဏ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံ
နားထဲမွာ ညံသြားတယ္......။
အင္း- ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏ ... ေသာက...ပရိေဒ၀
ေဇာရတက္နဲ႕ ေတာထြက္ရမလား
စိပ္ပုတီးတကံုးနဲ႕ ရိပ္ၾကီးခိုရေတာ့မလား
အို - ေနာက္မ်ားမွဘဲေပါ့.....
အသာပိုင္ပိုင္
ဇာကနာကို ကိုင္လို႕
ဇတ္ကနဲႏွဳတ္
ဒင္းကို အျမစ္ျဖဳတ္လိုက္တယ္...။
မိုးစက္ပြင့္
No comments:
Post a Comment
ပဲ့တင္သံေလးေတြ .......