ပိရမစ္မ်ား ႏွင့္ ခဏတာ

ပိရမစ္ေတြဆီကို ေရာက္ခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းကေလးပါ..... ပထမဦးဆံုး သြားခဲ့တာကေတာ့ ကိုင္ရိုနဲ႕ မေ၀းလွတဲ့ ဂီဇာအရပ္က ပိရမစ္(Giza's Pyramids )ေတြပါ .. ဂီဇာက ျမိဳ႕ထဲနဲ႕ နာရီ၀က္သာသာပဲ ကားေမာင္းရတာမို႕႕ တိုးရစ္စ္ေတြ အသြားမ်ားပါတယ္... ပိရမစ္ ၃-လံုးကို ဓါးလြယ္ခုတ္ တန္းျပီး ျမင္ေနရပါတယ္.... ၁၅ ေဒၚလာနဲ႕ညီတဲ့ အီဂ်စ္ေငြကို ဂိတ္ေၾကးေပးျပီး အထဲကို၀င္ရပါတယ္... ပထမဦးလုပ္တာကေတာ့ သိတယ္ဟုတ္... ဓါတ္ပံု ရိုက္တာ ပဲေပါ. ... ပိရမစ္နဲ႕ စဖင့္ ( Sphinx) ၾကီးကို တြဲလ်က္ ဒီလိုျမင္ရတယ္။ ဂီဇာ ပိရမစ္၃ခုထဲက ကူဖူးဘုရင္ရဲ့ပိရမစ္ၾကီးဟာ Seven Wonders of the World ထဲမွာပါျပီး လူသားေတြ တည္ေဆာက္ထားသမ်ွထဲမွာ အျမင့္မားဆံုးလို႕သိရပါတယ္။ လူေပါင္း တစ္သိန္း ေက်ာ္နဲ႕ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေလာက္ တည္ေဆာက္ခဲ့ရျပီး ဘီစီ ၂၅၅၁မွာ ျပီးတယ္ဆိုေတာ့ သက္တမ္းကို တြက္သာၾကည့္ပါေတာ့ေနာ္။ ႏွစ္တန္ခြဲေလးတဲ့ ေက်ာက္တံုးေပါင္း ႏွစ္သန္းခြဲနဲ့တည္ေဆာက္ထားတာပါတဲ့။ ေက်ာက္တံုးေတြကလည္း ေဒသထြက္မဟုတ္ဘဲ အီဂ်စ္ေတာင္ပိုင္းကေန ႏိုင္းျမစ္ရိုးတစ္ေလ်ွာက္ ေလွေတြ၊ လူအားေတြနဲ့ သယ္ေဆာင္လာတာပါ။ လုပ္အားအေၾကာင္းေျပာရာမွာ က်ြန္ေတြနဲ့ေဆာက္တယ္လို႕ ေျပာၾကသလို၊ ဘုရင္က ေကာင္းမြန္စြာေက်ြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ထားတဲ့ လက္မွဴပညာသည္ေတြနဲ့ ေဆာက္တယ္လို႕လည္း အယူအဆ ကြဲေနပါေသးတယ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ထုထည္က မတရား ၾကီးမားလြန္းတာေတာ့ အမွန္ပဲ :-) စပ္စုခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ ေရာက္ဖူးတဲ့ မိတ္ေဆြက တားတဲ့ၾကားက ေနာက္ထပ္လက္မွတ္၀ယ္ျပီး ပိရမစ္ထဲ ၀င္ၾကည့္ခဲ့ေသးတယ္။ မြန္းၾကပ္ ပိတ္ေလွာင္တဲ့ ေလွကားအတိုင္းဆင္းျပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ဆယ္ငါးေပေလာက္ပတ္လည္အခန္းတစ္ခန္းနဲ႕ မံမီထားတဲ့ ေက်ာက္ကန္ေနရာပဲ ျမင္ခဲ့ရတယ္ :-)

ဒုတိယအစီအစဥ္အေနနဲ့ ကုလားအုတ္စီးၾကတယ္။ ကုလားအုတ္က ျမင့္ျမင့္ၾကီးဆိုေတာ့ သူ႕ေက်ာေပၚခြျပီးျပီးခ်င္း ထရပ္လိုက္ေတာ့ အသည္းထဲမွာ ေအးခနဲ။ ကုလားအုပ္ေပၚကက်လို႕ ခါးက်ိဴးရရင္လည္း ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းျဖစ္ရဦးမယ္။ မထူးပါဘူးဆိုျပီး ကုန္းႏွီးစြန္းကဘုၾကီးကို လက္နဲ႕က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ျပီး စီးခဲ့တာ... ။ ကုလားအုတ္က မေျပးပါဘူး... တစ္လွမ္းခ်င္းမွန္မွန္ေလ်ာက္တာဆိုေတာ့ စီးလို႕ေကာင္းပါတယ္။ ကုလားအုတ္ထိန္းက အမွတ္တရဓါတ္ပံု ရိုက္ေပးတယ္။ တစ္ေယာက္က သူငယ္ခ်င္း နီေပါသူပါ.... ႏွစ္ေယာက္လံုး ခပ္ေ၀းေ၀းကၾကည့္ေတာ့ ခပ္၀ါး၀ါးနဲ့ ေခ်ာတယ္ဟုတ္..။ ကုလားအုတ္ေတြကအသက္ ၉ ႏွစ္ နဲ႕ ၁၁ႏွစ္ရိွျပီလို႕ သိရတယ္။ မိုးစက္တို႕စီးရတဲ့ကုလားအုတ္က အေမြး ကြက္တိကြက္ၾကားနဲ့ ေတာ္ေတာ္ရုပ္ဆိုးတယ္။ သဲကႏၱာရထဲမွာ ျမင္းစီးတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားၾကီးပဲ။ ျမင္းကေတာ့ ေရႊႏိုင္ငံမွာလည္း ေပါမွေပါဆိုေတာ့ စီးမေနေတာ့ဘူး။ ညေန၇နာရီမွာျပတဲ့ ပိရမစ္ရိွဴးကို မလြတ္ေအာင္ၾကည့္ၾကေသးတယ္။ ကြင္းေခါင္ေခါင္ၾကီးမွာ ခံုေတြတန္းစီခ်ထားတယ္။ ညေလ တဟူးဟူးက ေအးစိမ့္ေနတာမို႕ ပါလာတဲ့ ပု၀ါေတြကို တင္းတင္းေစ့ျခံဳထားရတယ္။ ပိုက္ဆံေပးျပီး ေစာင္ငွားလို႕လည္း ရပါတယ္။ ပရိသတ္ေတြရဲ့ ေနာက္က တာ၀ါစင္ၾကီးကေန ပိရမစ္ေတြရဲ့မ်က္ႏွာျပင္ကို ပရိုဂ်က္တာထိုးျပီး ရုပ္ရွင္ လိုျပတာပါ။


ပိရမစ္ ၃ ခုကို ေရာင္စံုပရိုဂ်က္တာနဲ႕ တစ္ျပိဳင္နက္ ထိုးျပျပီး အသံစနစ္ ကလည္းေကာင္းလွတာမို႕ ့စိတ္ကူးေကာင္းလွပါရဲ့လို႕ ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္ေတြက စိတ္၀င္စားစရာမေကာင္းလွပါ။ animation မပါတာေၾကာင့္ ပိရမစ္မ်ားရဲ့သမိုင္းေၾကာင္း ရုပ္ရွင္က ပံုမေပၚလွေပဘူး။ လာၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္နဲ႕ ရံု၀င္ခ ၁၅ ေဒၚလာ၊ တစ္ေန့ျပသခ်ိန္သံုးခ်ိန္ ေျမွာက္ရင္ တစ္လတစ္လ သိန္းခ်ီတဲ့ ေဒၚလာေတြ ၀င္ေနတာေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မဖန္တီးၾကဘူး။ ေဟာလိ၀ုဒ္က ကုမၼဏီေတြနဲ့ စာခ်ဴပ္ခ်ဴပ္ျပီး ရုပ္ရွင္ေကာင္းေကာင္းေလး ရိုက္ေရာေပါ့လို႕ အခ်င္းခ်င္း တီးတိုးတီးတိုး သဖန္းပိုး ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကေသးတယ္...။

ေနာက္တစ္ေန႕သြားတဲ့ Saqqara ခရီးစဥ္က ပိုလို႕စိတ္၀င္စားစရာပါ။ ဂီဇာထက္အမ်ားၾကီး မက္ေဆ့ခ်္ ေပးႏိုင္တဲ့ေနရာပါ။ Saqqara က ကိုင္ရိုကေန ကီလိုမီတာ ၃၀ေလာက္ေ၀းပါတယ္။ တကၠစီနဲ႕ တစ္နာရီ ေလာက္သြားရပါတယ္။ အျပန္အတြက္ေသခ်ာေအာင္ တကၠစီကို ေစာင့္ခိုင္းမွသာ အဆင္ေျပႏိုင္ပါတယ္။ Saqqara အသြား ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းရဲ့တစ္ဖက္က ေရသြင္းစိုက္ပ်ိဴးေရးေၾကာင့္ စိမ္းစိုေနျပီး က်န္တစ္ဖက္ရဲ့ မနီးမေ၀းမွာ သဲကႏၱာရေတြကို လွမ္းျမင္ေနရတာက စိတ္၀င္စားစရာပါ။ Saqqara အ၀င္ ဂိတ္၀မွာ ရဲကတားျပီး တကၠစီသမားကို တစ္ခုခုေတာင္းေနပံုရတယ္။ သူတို႕လစာက ေဒၚလာ၅၀ေလာက္ဘဲရတာေလ လို႕ ကားဆရာက ရွင္းျပပါတယ္။


Saqqara ဟာ ေရွးအက်ဆံုး အီဂ်စ္ျမိဳ႕ေတာ္ Memphis ရဲ့ သခ်ိဴၤင္းေနရာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ နာမည္ေက်ာ္ ဇိုဇာ (Djoser)ဘုရင္ရဲ့ အဆင့္မ်ားစြာေဖၚထားတဲ့ ပိရမစ္သခ်ိဴၤင္းေတာ္ရိွျပီး ေနာက္ထပ္ ဘုရင္ ၁၆ဦးကလည္း သူတို႕ရဲ့ပိရမစ္ ေတြတည္ခဲ့ပါတယ္။ ဖာရိုဘုရင္မ်ားလက္ထက္မွာ ဘုရင့္မင္းမွဴထမ္းအရာရိွမ်ားကပါ သူတို႕ သခ်ိဴၤင္းဂူေတြ တည္လာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ ပညာရွင္ Jean-Philippe Lauer (May 7, 1902 – May 15, 2001) ဟာ သူႈအသက္ ၂၄ႏွစ္ကစလို႕ ေသဆံုးခ်ိန္ အထိ ေနာက္ထပ္ ၇၅ႏွစ္တိုင္တိုင္ ပိရမစ္မ်ားကို ေလ့လာထိမ္းသိမ္း ျပဳျပင္ခဲ့သူပါ။Saqqara ျပတိုက္ရဲ့ ယာဘက္ေဒါင့္မွာ သူ႕ရဲ့အလုပ္ခန္းေလးကို လက္ရာမပ်က္ ျပသဂုဏ္ျပဳထားပါတယ္။ စာအုပ္စင္၊ ဦးထုပ္၊ စာေရးစားပြဲ၊ ကြန္ျပဴတာေလးမ်ားကို ျမင္ရပါတယ္။ စားပြဲရဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ မွန္ခ်ပ္ေအာက္မွာ ျပတိုက္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အစိုးရအဆင့္ဆင့္ကို သူေရးသားခဲ့တဲ့ မူရင္းစာကေလးမ်ားကို ျပသထားပါတယ္။ သူ႕႕ရဲ့ မဆုတ္နစ္တဲ့လံု႕လနဲ႕ ဇြဲက ခ်ီးက်ဴးစရာပါ။

Saqqara ျပတိုက္ထဲမွာေတာ့ တူးေဖၚရရိွခဲ့တဲ့ ေရွးမူလက္ရာ ပစၥည္းမ်ားကို ရင္သပ္ရွဴေမာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေရွးေခတ္ကသံုးခဲ့တဲ့ လက္ကိုင္ပါတဲ့ မွန္ေတြ၊ဘီးေတြ ဘီးစိပ္ေတြ၊ အေဆာင္လက္ဖြဲ႕ေတြ၊ natural color ဆိုးထားတဲ့ ေျမပန္းကန္ကြဲ ေတြကို ျပထားပါတယ္။ Granite ေက်ာက္သားနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ ေရတေကာင္းေတြ၊ Schist ေက်ာက္နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ ပန္းကန္ျပားေတြ၊ စက်င္ေက်ာက္လိုမ်ိဴးအသားနဲ႕ထုထားတဲ့ ငန္းရုပ္ပံု ထမင္းအုပ္ေတြက မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လက္ရာေျမာက္လွပါတယ္။ အရာရိွပံု၊ တရားသူၾကီးပံု၊ ဘုန္းၾကီးပံုရုပ္တုေတြလည္း ေတြ႕ရတယ္။ နံရံ အၾကြင္းအက်န္ထဲမွာ နံရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ႕လူေတြပံု ထုလုပ္ ထားတာေတြ႕ရလို႕ တစ္ခ်ိန္က အငတ္ေဘး ဆိုက္ခဲ့ဘူးတယ္ဆိုတာ မွန္းဆႏိုင္ပါတယ္။


ျပတိုက္ထဲကထြက္တာနဲ႕ မင္း၊ အမတ္နဲ႕ တျခားအရာရိွေတြရဲ့ ဂူေတြကို အလည္အပတ္ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တစ္ခုျခင္းေရးဖို႕ေတာ့ အင္အားမရိွေတာ့ပါဘူး။ တူညီတာတစ္ခုကေတာ့ အားလံုးေသာ ဂူေတြဟာ အခန္းေပါင္းမ်ားစြာပါေသာ တစ္ထပ္တိုက္ အိမ္ၾကီးတစ္ခုလိုပါဘဲ။ နံရံေတြမွာ ေရးျခယ္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီေတြက ေသဆံုးသူနဲ႕ သူ႕ပါတ္၀န္းက်င္ကလူေတြရဲ့ ေန႕စဥ္ဘ၀ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ထားတာပါ။ ဥပမာ ငါးဖမ္းပံု၊ အမဲလိုက္ပံု၊ ဘဲငန္းဖမ္းေနပံု၊ ပြဲလမ္းသဘင္ က်င္းပေနပံု၊ အားကစားေလ့က်င့္ေနပံု၊ ကေခ်သည္မ်ားက ေနပံု၊ တိရိစၦာန္မ်ား မိတ္လိုက္ေနပံု၊ စသျဖင့္ေပါ့။ ပံုေတြကို သဘာ၀ပစၥည္းေတြနဲ႕ေဖၚစပ္ထားတဲ့ Natural Colour ေတြနဲ႕ ေဆးခ်ယ္ထားပါတယ္။ အနီ၊ အ၀ါ၊ အနက္ ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၃-၄၀၀၀ အေရာင္မပ်က္ဘဲက်န္ေနတာက အံ့ၾသစရာပါ။ UNESCO ရဲ့ သိပၼံနည္းက် ထိမ္းသိမ္းမွဴေၾကာင့္လည္း ပါပါလိမ့္မယ္။

နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီလက္ရာေတြက ေျပျပစ္ေကာင္းမြန္လွပါတယ္။ မွတ္သားစရာက ေယာက်ၤားရဲ့အသားေရာင္ကို အနီ၊ မိန္းမရဲ့အသားေရာင္ကို အ၀ါ နဲ႕ေရးဆြဲပါတယ္။ ကေလးကိုေတာ့ အသားအ၀ါေရာင္၊ လက္တစ္ဖက္ကႏွာေခါင္းႏိွဳက္လ်က္ တစ္ဖက္က ငွက္ကိုဆြဲလ်က္ အျမဲပံုေဖၚၾကပါတယ္။ အီဂ်စ္အရုပ္စာေတြကိုလည္းေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္စိုက္မတ္မတ္ ေလ့လာသူမ်ားကေတာ့ စာရဲ့အဓိပၼါယ္ကို သိရိွႏိုင္ပါတယ္။ က်မမွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ အီဂ်စ္ေရွးစာကို ဘယ္မွညာ ေရးႏိုင္သလို၊ ညာမွဘယ္လည္း ေရးၾကပါသတဲ့။ ၀ါက်အဆံုးမွာ ငွက္ရုပ္ကေလးေတြနဲ႕ အဆံုးသတ္ေလ့ရိွတာမို႕ ငွက္ရုပ္ေခါင္းႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျပီး စာကိုဖတ္မွ စာေၾကာင္းရဲ့ဦးတည္ရာအမွန္ကို ဖတ္ႏိုင္မွာပါ တဲ့။

ဂူသခ်ိဴင္းေတြရဲ့အလည္ဗဟိုမွာ ေသသူရဲ့မံမီထားေလ့ရိွျပီး၊ အဲဒီ အခန္း တံခါးကို ပိတ္ထားတတ္ပါတယ္။ သခ်ိဴီင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့ မံမီေတြဟာ မသမာသူေတြရဲ့ ခိုးယူျခင္းခံရျပီးျဖစ္ပါတယ္။ မံမီခန္းနဲ႕ကပ္လ်က္အခန္းနံရံမွာေတာ့ ေသသူမကြယ္လြန္မီက သံုးေဆာင္ခံစားခဲ့တဲ့အရာေတြကို ေရးဆြဲထားရိွပါတယ္။ အခန္းနံရံတစ္ေနရာမွာ တံခါးအတုတစ္ခ်ပ္၊ အီဂ်စ္စာနဲ႕ ဂါထာမႏၱာန္တစ္ပုဒ္ေရးထားျပီး ေသသူ၀ိဥာဥ္ဟာ တံခါးအတုကထြက္လာျပီး အဲဒီဂါထာရြတ္လိုက္ရင္ ပံုထဲက အသံုးအေဆာင္ေတြကို ခံစားႏိုင္တယ္လို႕ အယူရိွၾကပါတယ္။ ပန္းခ်ီပံုေတြကေတာ့ ပ်က္စီးမွာစိုးတဲ့အတြက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္မေပးပါဘူး။ (ဒါေပမဲ့ သူတို႕ဆီမွာလည္း ေငြရရင္ အကုန္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္..) ေအာက္ကပံုက စာအုပ္ထဲကပါ :-)

အဲဒါေတြ ျပီးေတာ့ ပိရမစ္ေတြဖက္ကိုသြားခဲ့ၾကတယ္။ ပ်က္စီး ျပိဳက်ေနတဲ့ ပိရမစ္ေတြကိုလည္း ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ သဘာ၀ေၾကာင့္ ပ်က္စီးတာက နည္းနည္း၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မထိမ္းသိမ္းႏိုင္ခင္က ပိရမစ္ေက်ာက္တံုးေတြကို ခိုးယူျပီး အိမ္ နဲ႕ တျခားအေဆာက္အဦေတြမွာ သံုးခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ မ်ားမ်ား ပါတဲ့။ တစ္ခ်ိဴ႕ပိရမစ္ေတြ၊ ဂူသခ်ိဴင္ၤးေတြက ခို္င္ခန္႕ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ အထဲကို ၀င္ၾကည့္လို႕ရတယ္။ ၀င္ေပါက္ကေတာ့ က်ဥ္းက်ဥ္းေလး။ ေခါင္းနဲ႕တိုက္မိလို႕ကေတာ့ နဖူးမွာ အာလူးသီးလက္ေဆာင္ရမွာ ေသခ်ာတယ္။ (မိုးစက္ လည္း တစ္ဖု ရခဲ့တယ္) အထဲကို၀င္ဖို႕က ငွက္ကုလားအုပ္လို လမ္းေလ်ွာက္တတ္ရပါမယ္။

တစ္ခ်ိဴ႕ အတြင္းပိုင္း ေနရာေတြမွာ ဒီေလာက္က်ယ္တာလည္းရိွတယ္။
ေနာက္ဆံုးၾကည့္ခဲ့တာကေတာ့ ဇိုဇာ (Djoser)ဘုရင္ၾကီးရဲ့ သခ်ိဴင္းေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ သခ်ိဴၤင္းေတာ္ သယ္ေဆာင္ရာလမ္းက ဒီလိုခမ္းနားပါတယ္။

ဇိုဇာ (Djoser)ဘုရင္ရဲ့ ရင္ျပင္ေလွ်ာက္လမ္းတစ္ခု လို႕ထင္ပါတယ္။
ဇိုဇာ (Djoser)ဘုရင္ရဲ့ နာမည္ၾကီး အဆင့္မ်ားပါတဲ့ပိရမစ္ (stepped pyramid ) ျဖစ္ပါတယ္။

ဇိုဇာ (Djoser)ဘုရင္ရဲ့စိတ္၀င္စားစရာ ေျမေအာက္ေလွခါးတစ္ခုပါ။

သုေတသနျပဳ တူးေဖၚမွဴေတြက ဆက္ရိွေနဆဲပါ။ ႏိုင္ငံတကာက အဖြဲ့ေပါင္းစံုက တူးေဖၚေနၾကတာကို ေတြ႕႕ရပါတယ္။ အရင္ကဆို တူးလို႕ရသမ်ွရဲ့ ၅၀%ကို တူးေဖၚသူအဖြဲ႕ရဲ့ႏိုင္ငံကို ေပးလိုက္ရတာျဖစ္ျပီး အခုေတာ့ ပံုတူပြား ( Replica) ကိုပဲယူခြင့္ေပးေတာ့တယ္ လို႕ Guide က ရွင္းျပပါတယ္။ ( အီဂ်စ္အစိုးရလည္း မအ ေတာ့ဘူး)

ပိရမစ္ေျမသို႕ခရီးစဥ္က ဒီေလာက္ပါပဲေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရာက္တဲ့အခါ မိုးစက္ရဲ့စာမွတ္တမ္းေလးေတြက တစ္နည္းတစ္ဖံု အေထာက္အကူျဖစ္ေလာက္ပါတယ္။ အၾကံေပးခ်င္တာက ၄-၅ေယာက္အုပ္စုနဲ႕သြားပါ- ကားခ လမ္းျပစရိတ္ကအစ သက္သာသလို ကိုယ့္ကို တစ္ပါတ္ရိုက္မဲ့ေဘးကလည္း ကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ (ကိုင္ရိုမွာ အဲဒါမ်ိဴး ခဏခဏ ၾကံဳရလို႕ပါ၊ ခရီးဆံုးရင္ ေျပာထားတဲ့ေစ်းထက္ ျငင္းျပီး ပိုေတာင္းတတ္ပါတယ္)။ ဂီဇာပိရမစ္ေတြရဲ့အတြင္းကို ေဒၚလာ ၂၀ေလာက္အကုန္ခံ အမြန္းၾကပ္ခံျပီး ၀င္မၾကည့္ပါနဲ႕။ Saqqara ေရာက္ရင္ အလားတူေနရာေတြ အလကား၀င္ၾကည့္လို႕ရပါတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း နဲ႕ အလည္သြားတဲ့ site မွာ တကယ္ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပႏို္င္တဲ့ guide ကို ရေအာင္ ရွာေဖြႏီုင္ရင္ ေလ့လာေရးခရီးသြားရာမွာBonus ပါပဲ -လို့...။


ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ႏွစ္ျဖာရႊင္လန္းၾကပါေစ-


မိုးစက္ပြင့္


စာၾကြင္း - ဖုတ္ပူမီးတိုက္ လည္ရတာမို႕ သိပ္မျပည့္စံုပါဘူးေနာ္ ......က်ြန္မထက္ ပိုျပီးျပည့္စံုတဲ့ အီဂ်စ္ခရီးစဥ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ http://suenwelay.blogspot.com/search/label/%E1%80%A1%E1%80%AE%E1%80%82%E1%80%BA%E1%80%85%E1%80%B9%E1%80%9E%E1%80%AD%E1%80%AF%E1%82%94%E1%80%81%E1%80%9B%E1%80%AE%E1%80%B8%E1%80%90%E1%80%B1%E1%80%81%E1%80%AB%E1%80%80%E1%80%B9%20(%20Egypt%20) မွာ ဖတ္ရွဴႏိုင္ပါတယ္။  မစူးႏြယ္ရဲ့ ဖတ္လို႕ေကာင္းတဲ့ ခရီးသြား ေဆာင္းပါးေလးပါ..။