Wednesday 30 September 2009
ျမဴႏွင္းေ၀ေ၀ ဂ်ာမန္ေျမ (၂)
စေန၊တနဂၤေႏြမွာေတာ့ ရထားစီးျပီး ျမိဳ့ထဲထြက္လည္ၾကပါေသးတယ္။ S-Bahn လို႕႕ေခၚတဲ့ ျမိဳ႕ပါတ္ရထားေတြက အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕စြာေျပးဆြဲေနၾကပါတယ္။ သင္တန္းရဲ့ Coordinator ဂ်ာမန္ေလးက Peter တဲ့။ သူက သိပ္ကူညီတတ္တယ္။ ယူရိုေငြလဲတာ၊ ဖုန္းကတ္၀ယ္တာ၊ ရထားစီးလက္မွတ္၊ ေျမပံု အားလံုးကို လိုေလေသးမရိွကူညီေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ ေနာက္ Ragina ရက္ဂီနာဆိုတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္း Assistant လုပ္ေနတဲ့ ဂ်ာမန္မေလးကလည္း မ်က္ႏွာခ်ိဴခ်ိဴနဲ႕ ကူညီတတ္သူပါ။ ေနာက္မွသိရတာက သူက ဂ်ာမန္တကၠသိုုလ္တစ္ခုက PhD Candidate တစ္ေယာက္ပါတဲ့။ သူတို႕နဲ႕ေတြ႕မွ Service ေပးတယ္ဆိုတဲ့စကားကို ပိုနားလည္လာခဲ့တယ္။ က်ြန္မက ဂ်ာမန္ဆိုရင္ ရွဳတည္တည္ၾကီးေတြလို႕ ဟစ္တလာတို႕ စစ္ကားတို႕ၾကည့္ျပီး Stereotyping လုပ္ထားသူမို႕့ အရမ္းအံ့အားသင့္ခဲ့မိပါတယ္။ ၾကာၾကာမေနခဲ့ရလို႕့ မမရွင္ေလးေျပာျပတဲ့ သူမ်ားကို အထင္ေသးတတ္တဲ့ ဂ်ာမန္လူဇိုးေတြနဲ႕ ေတြ႕ခြင့္မၾကံဳခဲ့ပါဘူး။
အမွတ္မရိွ Stereotyping လုပ္ရမယ္ဆိုရင္ ဂ်ာမန္ေတြရဲ့တိက်မွဴကို သင္တန္းမွာျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဆင့္ပြားသင္တန္းေပးတဲ့အခါ ေျပာရမယ့္စကားတစ္ဆင့္ခ်င္းနဲ႕့ ၾကာခ်ိန္၊ ကုန္မယ့္စာရြက္အေရအတြက္၊ သံုးသင့္တဲ့ Marker Pen မာကာပင္အမ်ိဴးအစားနဲ႕ မာကာပင္႕ရဲ႕ နစ္ထိပ္ဖ်ားအက်ယ္ ကို ဓါတ္ပံုနဲ႕တစ္ကြ သတ္မွတ္ေပးလာပါတယ္။ က်ြန္မလဲ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ လိုက္နာခဲ့ပါတယ္။ အရာရာတိုင္း ေရႊျပည္ၾကီးမွာ ရွာမရတာကေတာ့ တတ္ႏိုင္ဘူးကြယ္ေလ့ ။
အားလပ္ရက္တစ္ရက္မွာ ဘာေဘးရီးယားျပည္နယ္ရဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္လဲျဖစ္ ယဥ္ေက်းမွဴအႏုလက္ရာစံုတဲ့ ျမဴးနစ္ျမိဳ႕တစ္ခြင္ လည္ပတ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ျမိဳ႕ထဲမွာ လွပတဲ့ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္အေဆာက္အဦေတြကို လက္ညိွဴးထိုးမလြဲ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္တာမို႕ မ်က္ေစ့ပသာဒ ရိွလွပါတယ္။ က်ြန္မေရာက္ခဲ့တဲ့ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းၾကီးရဲ့အ၀င္၀ တံခါးေဘာင္နဲ႕ အေပၚဖက္ေတြမွာ တမန္ေတာ္ေတြရဲ႕ ရုပ္ထုအမ်ိဴးမ်ိဴးကို ျမင္ေတြ႕ရသလို အတြင္းပိုင္းမွာလည္း ခရစ္ေတာ္နဲ႕ မယ္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ရုပ္ထုေတြက အသက္၀င္ လက္ရာေျမာက္လွပါေပရဲ့။ နံရံဟိုးျမင့္ျမင့္က အျပာကဲတဲ့ ေရာင္စံုဖန္သားခ်ပ္ေတြကို ေဖါက္၀င္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ အလင္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ရိွေနတယ္။ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းသူ တစ္ခ်ိဴ႕ကိုလည္းေတြ႕ရတယ္။ တိုးရစ္အမ်ားအျပား ၀င္ထြက္ေနေပမယ့္ ဘုရားရိပ္တရားရိပ္နဲ႕ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္းခ်မ္းလို႕ေနတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းျပင္ပမွာေတာ့ အမွတ္တရလက္ေဆာင္ ပစၥည္းဆိုင္ကေလးေတြက အစီအရီေပါ႕။
ျမဴးနစ္ျမိဳ႕က ဘီယာနဲ႕လည္း နံမည္ၾကီးပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ဘီယာပြဲေတာ္ေတာင္ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပတာပဲေလ။ ဟပ္ဘင္ေဟာ့ဖ္ ( Hupbenhorb?) ဘူတာရံုက ဘီယာဆိုင္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘူတာရံုေရာ ဘီယာဆိုင္ေရာ ႏွစ္ေပါင္းရာေက်ာ္ေနျပီမို႕ သမိုင္း၀င္ေတြလို႕ေျပာရမွာပါ။ သူတို႕က လုပ္ငန္းႏွစ္ရွည္တာ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္လုပ္ကိုင္တာကို ဂုဏ္ယူေလ့ရိွတယ္။ since 1883, 1904 စသျဖင့္ ဆိုင္၀မွာ တစ္ခုတ္တစ္ရေရးၾက ေဖၚျပၾကတယ္။ အဲဒီ ခပ္ေမွာင္ေမွာင္ဆိုင္ထဲမွာစားေသာက္ေနၾကတာ လူ ၂၀၀ထက္မနည္းဘူး။ ၀ိတ္တာေတြကလည္း သြက္လက္ဖ်တ္လတ္လိုက္တာ လက္တစ္ဖက္စီမွာ ဘီယာအျပည့္ခြက္ၾကီး ၆ခြက္ေလာက္ကိုင္ျပီး serve လုပ္ေနၾကတယ္။ Corner တစ္ခုမွာလည္း ဘူတာရံုတံဆိပ္နဲ႕ ဦးထုပ္ တီရွပ္အပါအ၀င္ အမွတ္တရပစၥည္းဆိုင္ေလးရိွတယ္။ က်ြန္မကေတာ့ ေစ်းအသက္သာဆံုး HB ဆိုတဲ့တံဆိပ္နဲ႕ရင္ထိုးေသးေသးေလးပဲ ၀ယ္ခဲ့တယ္။ ခဏေနေတာ့ ဆိုင္အလည္က တီး၀ိုင္းစင္ျမင့္မွာ ေငြေရာင္ဆံပင္နဲ႕ အဖိုးၾကီးေလးငါးေယာက္ တီးမွဴတ္ေဖ်ာ္ေျဖၾကေတာ့တယ္။ ေရွးဂီတထင္ပါရဲ့။ ေနာက္သိခဲ့ရတာတစ္ခုက ပံုမွန္ေဖါက္သည္ေတြက ကိုယ့္ဘီယာခြက္ကိုကိုယ္ Register လုပ္ျပီး ဆို္င္ရဲ့ Locker ထဲမွာသိမ္းထားခဲ့သတဲ့။ ေရာဂါကာကြယ္တာေတာ့ဟုတ္ဟန္မတူပါ။ HB ဆိုင္ရဲ့ regular customer အျဖစ္ ဂုဏ္ယူၾကတာလို႕ထင္ပါတယ္။
က်ြန္မတို႕ ျမိဳ႕ထဲလည္တဲ့ေန႕က ေအစီမီလန္နဲ႕ ေဘယန္ျမဴးနစ္ကစားၾကမွာတဲ့။ လက္မွတ္ခက အသက္သာဆံုးေတာင္ ယူရို၅၀ ဆိုေတာ့ ... တာ့တာ ေပါ့ေနာ္။ ခံုမဲ့ မတ္တတ္ရပ္ရင္ ၃၅ ယူရို ဆိုလား...ဟုတ္မဟုတ္မသိပါ။ အရပ္ ကလန္ကလားနဲ႕ ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံသား သူငယ္ခ်င္း အန္တိုနီက ငါတို႕တစ္ဖြဲ႕လံုး နင့္ကိုတစ္လွည့္စီထမ္းျပီး ရပ္ၾကည္႕ၾကမယ္လို႕ အရပ္ပုတဲ့က်ြန္မကို ေနာက္ေနေသးတယ္။
ေရွးတုန္းက ဘုရင္ေခၚမလား နယ္စားေခၚမလား ရဲ့ ျပတိုက္နဲ႕ သူ႕ဘ၀အေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ရုပ္ရွင္ၾကည္႕ခဲ့တာ၊ သူကိုယ္သူသတ္ေသခဲ့တဲ့ေရကန္ၾကီးကို အလည္ေရာက္ခဲ့တာေတြကို အခုေတာ့ ျပန္ေရးဖို႕ေတာင္ ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ သင္တန္းေလး ျပီးဆံုးသြားခဲ့ေတာ့ ၀မ္းသာ ၀မ္းနည္းမွဴမ်ားစြာနဲ႕ေပါ႕။ သင္တန္းဆင္း လက္မွတ္ေတြကို အျပန္အလွန္ေပးၾကရင္း နွဴတ္ဆက္စကားဆိုၾကတယ္။ ႏွဴတ္ဆက္ပြဲမွာ ကိုလံဘီယာသူေလးက ထူးထူးျခားျခားအကေကာင္းလြန္းလို႕ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ သူက နင့္ကိုသင္ေပးမယ္တဲ့။ သူသင္ေပးတဲ့အတိုင္းကၾကည့္ေတာ့ ေျခေခ်ာ္လဲက်သြားပါေလေရာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဖားတုျပီးခရုမခုန္သင့္ဘူး လို႕ေျပာခဲ့ၾကတာျဖစ္မယ္။
အိမ္ျပန္ခရီးကိုေတာ့ နဂိုရ္ထဲက ၾကံရြယ္စီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္း ဖရိုင္းဘုတ္ျမိဳ႕ အနီးက ဘက္ခရိုဇင္ဂ်န္မွာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မမရွင္ေလး ဆီကို သြားလည္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ပိုင္းက်မွ အေသးစိတ္ေရးပါမယ္ေနာ္...၊
(ဆက္ရန္)
မိုးစက္ပြင့္
Labels:
germany,
ခရီးသြားျခင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
ပဲ့တင္သံေလးေတြ .......