Monday 10 January 2011

"Are you international?"



က်မ ပထမဦးဆံုး အလုပ္၀င္တဲ့အခ်ိန္မွာ "Are you international?" ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို အေမးခံ ခဲ့ရပါတယ္။ ေမးတဲ့သူက အိႏၵိယႏြယ္ဖြား ေအာက္စ္ဖို႕ဒ္ ေက်ာင္းထြက္ အမ်ိဴးသမီးေဘာ့စ္ ျဖစ္ျပီး ဒီေမးခြန္းကို အလုပ္၀င္ဖို႕ နယ္စပ္ျမိဳ႕ကေလး တခုကို သူနဲ႕အတူ ခရီးထြက္ေနစဥ္ ေမးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်မအသက္က အခုထက္ အမ်ားၾကီး ငယ္လည္းငယ္၊ လုပ္ငန္း အေတြ႕အၾကံဳကလည္းမရိွ၊ စိတ္ထက္ပံုရတဲ့ သူ႕မကိုလည္း လန္႕ေနတဲ့အရိွိန္နဲ႕ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း မေျပာေတာ့ဘဲ      "I think so." လို႕ ခပ္၀ါး၀ါးေျဖခဲ့မိပါတယ္။ သူမကလည္း ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ ရည္ရြယ္ရာခရီးကို ေရာက္ေတာ့မွ အက်ိဴးအေၾကာင္း သိရပါေတာ့တယ္။ က်မေနဖို႕ ထိုင္ဖို႕အတြက္ စီစဥ္ထားတာက သူ႕လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားသား အသက္ၾကီးၾကီးအရာရိွတေယာက္နဲ႕ အိမ္တလံုးတည္းမွာ အေပၚထပ္ ေအာက္ထပ္ ျဖစ္ေနတာကိုး။ က်မလဲ မ်က္လံုးျပဴးမ်က္ဆံျပဴးနဲ႕ အၾကံထုတ္ ရေတာ့တာေပါ့။ ခ်က္ခ်င္း ေကာက္ ျငင္းရင္ ေဘာ့စ္ စိတ္ကြက္ သြားမွာစိုးလို႕ ဖုတ္ပူမီးတိုက္ သူမ်ားကို အခန္းရွာခိုင္းျပီး အဲဒီမွာဘဲ က်မ ေနခ်င္ပါတယ္ေပါ့။ အဲဒီေတာ့လည္း သူမက “အိုေက” တခြန္းဘဲ ေျပာပါတယ္။ ( ဒီေတာ့မွ ေဘာ့စ္ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္လို႕ ေအာင့္သက္သက္ သေဘာတူခဲ့ရတဲ့ ဟိုဘိုးေတာ္လည္း စိတ္သက္သာရာ ရသြားတယ္လို႕ ၾကားမိပါတယ္။) သူမဟာ ျမန္မာ့ဓေလ့ကို မသိတာလား၊ သိပ္ျပီး westernize ျဖစ္လြန္းတာလား မသိေတာ့ပါ။

တကယ္ေတာ့ ေယာက်္ားေလး၊ မိန္းကေလး အေဆာင္တခုတည္းမွာ ေနၾကတာဟာ သိပ္ေတာ့ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး။ က်မတို႕ ၈တန္းစာေမးပြဲေျဖတုန္းကေတာင္ မိန္းကေလးေတြက အေပၚထပ္၊ ေယာက်္ားေလးေတြက ေအာက္ထပ္ တလေလာက္ စခန္းသြင္း စာက်က္ခဲ့ရတာဘဲ။ ေရခ်ိဴးခန္းသီးသန္႕မရိွတဲ့အတြက္ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ညစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမ ေတြက စည္းကမ္း တင္းက်ပ္ထားတာမို႕ မႏွစ္ျမိဳ႕စရာ ဘာသတင္းမွ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းတုန္းက ေယာက်္ားေလး၊ မိန္းကေလး တြဲျပီး စာက်က္ဖို႕ ေနေနတာနဲ႕ အလုပ္ခြင္ထဲမွာ အေပၚထပ္ ေအာက္ထပ္ ႏွစ္ဦးထဲေနတာက လံုး၀ မတူညီဘူး ဆိုတာ က်မ နားလည္ထားပါတယ္။

what is international? ဆိုတာကို ျပန္ေတြးၾကည့္မိေတာ့လည္း က်မကိုယ္တိုင္ ခုခ်ိန္ထိ ဂဂနန ေသေသခ်ာခ်ာ မသိေသးပါဘူး။ ဒါနဲ႕ဆက္စပ္ျပီး ႏွစ္သက္မွဳမိတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကေလး တခုကေတာ့ “Think globally, act locally ” ဆိုတာပါဘဲ။ တဦးခ်င္းရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြက က်ယ္ျပန္႕ရမယ္၊ ေခတ္မီရမယ္၊ အျပဳအမူေတြကေတာ့ ေဒသိယ ယဥ္ေက်းမွဳ ေဘာင္ထဲကပဲ ျဖစ္ရမယ္လို႕ ဆိုလိုခ်င္တာ ထင္ပါရဲ့။

ၾကံဳခဲ့ဖူးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတခုနဲ႕ ယွဥ္ထိုးျပီး စဥ္းစားမိျပန္သည္။ အီရန္ႏိုင္ငံရဲ့ ဥပေဒအရ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ေလ်ွာက္ထားတဲ့ အမိ်ဴးသမီးေတြဟာ (ဘယ္လူမ်ိဴးျဖစ္ပေစ) ဆံပင္မေပၚေအာင္ ဖံုးအုပ္ထားရမတဲ့၊ တိုးရစ္စ္မေတြကလည္း မ်က္ႏွာနဲ႕ ေျခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္းကလြဲရင္ လံုလံုအုပ္ထားရမတဲ့။ အီရန္အစိုးရက Think globally မျဖစ္ဘူးဘဲ ဆိုပါေတာ့။ သူ႕ႏိုင္ငံထဲကို သြားၾကမဲ့ က်မအပါအ၀င္ အမ်ိဴးသမီးတစုကေတာ့ act locally မျဖစ္မေန ျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ပတ္စ္ပို႕ေလ်ွာက္ေတာ့လည္း ေခါင္းစည္းကေလးနဲ႕ အီရန္ေလဆိပ္ကို ဆင္းခါနီးေတာ့လည္း အသီးသီး အသက အသက ပု၀ါကေလးေတြ ျခံဳစည္းလို႕။ ရုရွားမေတြ အီတာလ်ံမေတြ၊ ဂ်ာမန္မေတြကလည္း တေယာက္ မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္လို႕ ျပံဳးေစ့ေစ့နဲ႕ေပါ့။ ေရာမကို ေရာက္ေတာ့ ေရာမလို က်င့္ၾကရပံုေလးပါ။ အဲဒီတုန္းက က်မ အင္တာေနရွင္နယ္ပါရွင့္ ဆိုျပီး အမ်ိဴးသား တေယာက္ေယာက္နဲ႕ လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္္မိလိုက္လို႕ကေတာ့ မိနစ္ပိုင္းအတြင္း အခ်ဴပ္ထဲတန္းေရာက္ျပီး “ဂြမ္း” သြားေပလိမ့္မယ္။

globalization နဲ႕ ကမၻာ့ရြာၾကီး ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ global နဲ႕ local ၾကားကစည္းေလး ပိုျပီး “ပါး”လာ “၀ါး”လာ ပါေတာ့တယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ global, local လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က အခရာက်ပါတယ္။ လြဲသြားခဲ့ရင္ ၾကည့္မေကာင္း ျမင္မေကာင္း ျဖစ္ေတာ့တာပါဘဲ။ တေလာက ႏိုင္ငံတကာ ညီလာခံၾကီးတခုမွာ ပိုးပုဆိုး၊ ေခါင္းေပါင္းၾကီးေတြ တကားကားနဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြကို ျမင္ေတာ့ က်မတို႕ ရယ္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚခဲ့သလိုေပါ့။ ေနာက္ျပီး တေလာက documentary တခုရိုက္ၾကေတာ့ အယူအဆ ႏွစ္မ်ိဴးကြဲသြားျပန္သည္။ စီစဥ္သူက ႏိုင္ငံတကာမွာ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ အဆင့္မီမီအဂၤလိပ္ အသံထြက္ရေအာင္ တပင္တပန္း အထပ္ထပ္ အခါခါ ေျပာခိုင္းေတာ့ ပါ၀င္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဴးေတြမွာ ပညာတတ္ေတြျဖစ္ပါလ်က္ ေခ်ြးတဒီးဒီးထြက္။ စိတ္ကုန္၊ စိတ္ပ်က္ရင္းက ညည္းတြားမိၾက။ တေယာက္က ေျပာလာသည္။ “ေဒသိယ အသံထြက္ကေလးပါမွ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းမွာေပါ့၊ အာဖရိကန္ ေတြဆိုရင္ သူတို႕အသံထြက္စတိုင္နဲ႕ သူတို႕ ဘယ္ေလာက္ လွလိုက္သလဲ” တဲ့။ ကဲ- သူ႕ရွဳေဒါင့္ သူ႕အျမင္ ကလည္း မွန္ေနသလိုဘဲေနာ္။ က်မတို႕ကိုယ္တိုင္ ရွမ္းသံ၀ဲ၀ဲ၊ မြန္သံ၀ဲ၀ဲကေလးေတြ ဗမာစကား ေျပာၾကတာ နားေတာင္ရရင္ နား၀င္ပီယံျဖစ္သလိုေနမွာေပါ့။



လူမွဳေဗဒ ပညာရပ္ဟာ က်ယ္ျပန္႕သလို၊ ေဆြးေႏြးလို႕ မကုန္ႏိုင္တဲ့ နယ္ပယ္တခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြးမိသလို ခ်ေရးထားတဲ့ ဒီစာပုဒ္ကေလးကလည္း စီကာစဥ္ကာ logic က်ခ်င္မွ က်ေပလိမ့္မည္။ ျခံဳငံုသံုးသပ္ရရင္ ဘယ္ေနရာကိုဘဲေရာက္ေရာက္ သူ႕ဓေလ့ထံုးစံနဲ႕ ဖီလာကန္႕လန္႕မျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္တတ္မွသာ international ျဖစ္တယ္လို႕ ေျပာရင္ မွန္မလား။ ဒါ႕အျပင္ international ဆိုတာ multi-culture ျဖစ္တာမို႕ westernization နဲ႕့ တထပ္တည္း က်တယ္လို႕ မယူဆေစခ်င္ေၾကာင္း က်မက အဆိုျပဳခဲ့ရင္ စာဖတ္သူေတြ ဘယ္လိုသေဘာထားမလဲ သိခ်င္စမ္းပါဘိေတာ့တယ္။

မိုးစက္ပြင့္

(photo credit: fotosearch.com)

7 comments:

  1. အေတြးေလးေတြ ေကာင္းျပီး အက်ဳိးရွိတ့ဲ ပို႕စ္ေလး လာဖတ္သြားပါတယ္ မမိုးစက္ပြင့္ း)

    ReplyDelete
  2. ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ခုထိကို အင္တာမေနရွင္နယ္ေသးႏိုင္ဘူးဗ်ိုး...၊

    ReplyDelete
  3. ကမ ၻာၾကီးက ရြာျဖစ္ေနျပီဆိုေပမယ့္...
    တရြာနဲ ့တရြာ ဓေလးမတူတာေလးေတြက ခြတီးခြက်ဗ်..။

    ReplyDelete
  4. ဓေလ ့မတူတာေလးေတြက ခြတီးခြက်ဗ်..။

    ReplyDelete
  5. သူ႕ပံုစံနဲ႔ သူ ကိုယ္ပံုစံနဲ႔ ကိုယ္ပဲ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။
    ဒါမွလည္း ဘယ္က ဘယ္သူတို႔ ဆိုျပီး ျဖစ္ေတာ႔ မေပါ႔။
    မဟုတ္ရင္ ဘာမွ မထူးျခားသလို ျဖစ္သြားေတာ႔မွာပဲ။
    ဒီလိုပဲ ျမင္မိတယ္ဗ်ာ။

    ReplyDelete
  6. သိပ္မေတြးေတာ့ဘူးကြယ္။
    ေရာက္ရာမွာသင့္သလိုသာေနလိုက္ေတာ့တယ္။
    လက္ခံသင့္တယ္ထင္တာလက္ခံ၊ မသင့္ဘူးထင္ရင္လက္မခံရံုပါပဲ။
    မျဖစ္မေနလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့... စဥ္းစားပါတယ္။

    ReplyDelete
  7. စာဖတ္သြားပါတယ္။
    ခုခ်ိန္ထိေတာ့အင္တာမေနရွင္နိုင္ေသးပါဖူး။

    သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္း
    မိုး

    ReplyDelete

ပဲ့တင္သံေလးေတြ .......