နတ္ေမာက္၊ ပင္းျမိဳ႕ေဟာင္း နဲ႕ ေရနံေခ်ာင္း

၂၀၁၃ မတ္လဟာ ကိုယ့္အတြက္ ထူးျခားတဲ့ လတစ္လ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုရင္ ခရီးေတြ ဆက္တိုက္ထြက္ေနရလို႕ပါ  ...။

  ေရာက္ခဲ့ တဲ့ေနရာေလး ေတြကို   လက္စြဲေတာ္ကင္မရာေလးနဲ႕ မွတ္တမ္းတင္ျပီး  ျပန္မ်ွေ၀ရတာလည္း ၀ါသနာတခုလို ျဖစ္ေနျပန္တယ္...။  ဓါတ္ပံုပညာကို အထူး မက်ြမ္း၀င္ေပမဲ့ အတတ္ႏိုင္ဆံုး   ေကာင္းေအာင္ရိုက္ျပီး အမွတ္တရ ကာလေလးေတြကို   ေအးခဲ သိမ္းဆည္း ထားရတာ   ေပ်ာ္စရာေကာင္း လွပါတယ္...။  ေနာင္တခ်ိန္မွာ ျပန္ၾကည့္တဲ့အခါ ခံစားခ်က္တို႕ကို အသစ္တဖန္ လွဳပ္ႏိွဳးႏိုင္တယ္ေလ..။ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ကင္မရာေလး မရိွခင္တုန္းက သြားခဲ့ရတဲ့ မွတ္တမ္းမည္မည္ရရ မက်န္ခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္ေတြလည္း ႏွေျမာလွပါတယ္..။ ဖလင္ကင္မရာနဲ႕ ထုတ္ထားတဲ့ပံုေတြ   ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားလို႕ပါ။

ပထမဆံုး ေရာက္ခဲ့တာက နတ္ေမာက္ျမိဳ႕က ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေနအိမ္ပါ။ နတ္ေမာက္ဆိုတဲ့ ေတာမက် ျမိဳ႕မက်  ျမိဳ႕ငယ္ကေလးကို ကံေကာင္းစြာ အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ျဖတ္သြားရင္း ၀င္ရတာမို႕   ျပတိုက္ ဖြင့္ရက္ ပိတ္ရက္ ေရြးမေနအားပါဘူး။  ဒါေပမဲ့ ကံဆိုးစြာ ပိတ္ရက္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၇)ႏွစ္ေလာက္က အထဲအထိ ၀င္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အထဲမွာ ကုလားထိုင္ စားပြဲေလာက္ပဲ ရိွတာပါ။

 ၾကည့္ပါဦး မ်ားလိုက္တဲ့ ပိတ္ရက္ေတြ။  တပါတ္မွာ ေလးရက္ပိတ္၊ သံုးရက္ဖြင့္ (ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ)။

အိမ္ရဲ့ ေနာက္ပိုင္းျမင္ကြင္း။ 

ရသေလာက္ေတာ့ ဓါတ္ပံုရိုက္ခဲ့ပါတယ္။  အိမ္က လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၄၀ ေလာက္က ျမိဳ႕တပိုင္းလံုး မီးေလာင္ျပီး ပါသြားတာမို႕ ပံုစံတူ ျပန္ေဆာက္ထားတာပါ။  က်န္ခဲ့တဲ့ အုတ္ရိုးတပိုင္းတစကေတာ့ ဟိုတုန္းက ပဲဂိုေဒါင္အေဟာင္း လက္က်န္လို႕ ေျပာပါတယ္။

                                               ----------------------


ေနာက္ထပ္ ၀င္ျဖစ္ခဲ့တာက နတ္ေမာက္နဲ႕ မနီးမေ၀းက ပင္းျမိဳ႕ေဟာင္း ပါ။ ေရွးေဟာင္း ေညာင္ပင္ၾကီးနဲ႕ သေျပပင္ၾကီးေတြေၾကာင့္လည္း နံမည္ၾကီးပါတယ္။  တကယ္ေတာ့ နတ္ေမာက္တျမိဳ႕နယ္ လံုးက ျမင္ၾကရတဲ့ ( လိုဏ္ဂူေတြလည္းရိွတယ္ဆိုတဲ့ ) ” မွန္းေျခရင္း” ေတာင္ၾကီးရယ္ ၊ ပင္းေစတီရယ္၊ သမိုင္းဆက္စပ္မွဳရိွပါသတဲ့။  က်မတို႕ကေတာ့ အခ်ိန္အခက္အခဲေၾကာင့္ ေသေသျခာျခာ မေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။

ဘုရားနေဘးက ၾကီးမားလွတဲ့ ေညာင္ပင္ၾကီးရဲ့ အကိုင္းေတြကို အုတ္တိုင္ေတြနဲ႕ေထာက္ျပီး  ကဗၼည္းထိုးလွဴဒါန္းထားတဲ့ အလွဴရွင္ေတြ မနည္းလွပါ။

က်မတို႕ ေညာင္ေရသြန္းဖို႕အတြက္ ေရကုသိုလ္ယူလာေပးတဲ့ အေမအို။  သဒၵါတပ္အားလွဴဒါန္းသမ်ွကို အျပံဳးကေလးယဲ႕ယဲ့နဲ႕ ဆုမြန္ေခ်ြေပးေနတဲ႕ အေမအို။  
 

ဘုရားက ျပန္အတြက္မွာ ပင္စည္ကို သံကိုင္းနဲ႕ သိုင္းေထာက္ထားရတဲ့  သက္တမ္းရင့္ သေျပပင္ညီေနာင္ကို ေတြ႕ခဲ႕ရပါတယ္၊ သက္တမ္းအတိအက်ကိုေတာ့  မေမးျမန္း မစံုစမ္းခဲ့ရလို႕ မသိရပါဘူး။

ပင္းျမိဳ႕ကေန ေရနံေခ်ာင္းကို ကားလမ္းသစ္ေဖာက္ထားတာမို႕ ၂နာရီေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေလာက္နဲ႕   ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။

  ေရနံေခ်ာင္းကေတာ့ ကိုလိုနီေရႊေခတ္မွာ ေရနံတြင္းေတြနဲ႕ ေရႊေရာင္ေတာက္ခဲ့တဲ့ ျမိဳ႕တျမိဳ႕ပါ။  အခုအထိလည္း ေဟာင္းႏြမ္းေနေပမဲ့ အတိတ္က ခမ္းနားမွဳေတြကို ခပ္ေရးေရး ထင္က်န္ေ နခဲ့ေသး တာေပါ႕။  ျမိဳ႕လည္က အထက ေက်ာင္းက ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္း တဲ့။  ရသမ်ွအခ်ိန္ကေလးမွာ ေရနံေခ်ာင္းရဲ့ အထင္ကရ ေနရာေလးတခ်ိဴ႕ကို သြားခဲ႕ပါတယ္။

ပထမဆံုး သြားခဲ့တာက ေရနံေခ်ာင္းေရာက္တဲ့ အခါတိုင္း မသြားမျဖစ္ ေရနံသာခင္ခင္ၾကီး ( ေမာင္သိန္းဆိုင္ ၀တၱဳ) အိမ္ကိုပါ။ ၀တၱဳထဲက ဇာတ္လိုက္မင္းသမီး တကယ္ေနခဲ့သလားဆိုတာ မေသခ်ာေပမဲ့ ေရနံေခ်ာင္းရဲ့ အခမ္းနားဆံုး ေရွးအိ္မ္ၾကီး တအိမ္ပါ။ ေဟာင္းႏြမ္းပ်က္စီးေနတဲ့ ဒီအိမ္ၾကီးကို ေရွးမူမပ်က္ စနစ္တက် ထိမ္းသိမ္းမြမ္းမံျပီး ေလ႕လာေရးအတြက္ သံုးရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ။

ေရနံသာခင္ခင္ၾကီးအိမ္အနီးက စေနနံဘုရား ေပၚက ခန္းနားတဲ့ ေရွးအေဆာက္အဦတခု။

ေနာက္ျပီး မင္းကြန္းပုထိုးေတာ္ၾကီးအလား သိပ္ကို လွပခန္းနားတဲ့   ေက်ာက္စာရံုၾကီး ကိုလည္း ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကုန္းျမင့္ေပၚမွာ ေလွခါးက်ယ္ၾကီး  သံုးဆင့္နဲ႕ အထပ္ထပ္ တည္ထားတဲ့ ဒီေက်ာက္စာရံုၾကီးဟာ ဘုရားရွင္ရဲ့ က်မ္းစာေတြကို ေရးထိုးထားတဲ့ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ စက်င္ ေက်ာက္ခ်ပ္ၾကီးေတြ ရာေပါင္းမ်ားစြာကို မိုးေလမခ သဘာ၀ ေဘးဒဏ္မက် ရေအာင္ သိမ္းဆည္းေပးထားတာပါ။ 

အဲဒီေခတ္ကာလက ဒီေလာက္ေလးလံမ်ားျပားတဲ့ ေက်ာက္ခ်ပ္ေတြကို ဘယ္လို သယ္ယူ ထုလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္ရံုနဲ႕ ေလးစား အထင္ၾကီးစရာပါ။ 

အမိုးကလည္း သံဒိုင္း၊ သံယက္မေတြနဲ႕ အခိုင္အမာ ေဆာက္ထားပါတယ္။

 အလွဴရွင္ တြင္းရိုးတြင္းစား သူေဌးၾကီးက သူ႕ဇနီးကို “ပါရမီျဖည့္ဖက္” လို႕ သံုးႏွံဳးထားတာေလး လွလြန္းလို႕ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တယ္။

ေက်ာက္စာရံုေတာ္ၾကီးက ျပန္ထြက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ယဥ္ေက်းမွဳလက္ရာ အဆင့္ျမင့္တဲ့  ေရွးျမန္မာဘိုးဘြားေတြ အတြက္ ဂုဏ္ယူတဲ့ ေၾကနပ္တဲ့ ပီတိျဖစ္တဲ့စိတ္ေတြ အျပည့္နဲ႕ လမ္းေလ်ွာက္ရတာ ေျခေထာက္နဲ႕ ေျမၾကီးေတာင္ မထိေတာ့သလိုလိုပါဘဲ...။

မိုးစက္ပြင့္